Νευροπροστασία για Νευρολογικές Παθήσεις

Η νευροπροστασία αναφέρεται σε μηχανισμούς και στρατηγικές που στοχεύουν στην προστασία του νευρικού συστήματος από τραυματισμό και βλάβη, ειδικά σε άτομα που υφίστανται τραυματισμό ή αναπτύσσουν μια κατάσταση υγείας που έχει νευρολογικές επιπτώσεις.

Οι ερευνητές αναζητούν τρόπους για να προστατεύσουν το σώμα μετά από οξέα γεγονότα, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο ή τραυματισμό του νευρικού συστήματος, και να βοηθήσουν άτομα με παθήσεις που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον και η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ).

Οι σημερινοί νευροπροστατευτές δεν μπορούν να αντιστρέψουν την υπάρχουσα βλάβη, αλλά μπορεί να προστατεύσουν από περαιτέρω νευρική βλάβη και να επιβραδύνουν τυχόν εκφυλισμό του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ).

Οι επιστήμονες διερευνούν επί του παρόντος ένα ευρύ φάσμα θεραπειών και ορισμένες χρησιμοποιούνται ήδη σήμερα. Ορισμένες προσεγγίσεις μπορεί να βοηθήσουν σε περισσότερες από μία παθήσεις, καθώς διαφορετικές νευρολογικές παθήσεις συχνά μοιράζονται τα ίδια χαρακτηριστικά.

Τι προκαλεί βλάβη των νευρώνων?

Διαφορετικές συνθήκες που σχετίζονται με το ΚΝΣ μπορεί να έχουν διαφορετικά συμπτώματα, αλλά οι διαδικασίες με τις οποίες πεθαίνουν οι νευρώνες ή τα νευρικά κύτταρα είναι συχνά παρόμοιες.

Οι επιστήμονες πιστεύουν σήμερα ότι αυτές οι διαδικασίες περιλαμβάνουν:

Οξειδωτικό στρες

Οι νευρολογικές βλάβες αποτελούν τη βάση μιας σειράς προβλημάτων υγείας.

Ορισμένες χημικές αντιδράσεις στο σώμα παράγουν άχρηστες ουσίες που ονομάζονται ελεύθερες ρίζες. Αυτά τα ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια εμφανίζονται σε περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο. Μπορούν να αλληλεπιδράσουν, να επηρεάσουν άλλες ουσίες και να προκαλέσουν βλάβη στα κύτταρα.

Το σώμα μπορεί να αφαιρέσει τις ανεπιθύμητες ελεύθερες ρίζες, αλλά αν δεν μπορεί να τις αφαιρέσει όλες, μπορεί να εμφανιστεί οξειδωτικό στρες.

Στο νευρικό σύστημα, το οξειδωτικό στρες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νόσου Αλτσχάϊμερ.

Μιτοχονδριακή δυσλειτουργία

Τα μιτοχόνδρια είναι εξειδικευμένες δομές μέσα στα κύτταρα που παράγουν ενέργεια.

Οι επιστήμονες (Αξιόπιστη Πηγή) έχουν συνδέσει προβλήματα με μιτοχόνδρια στους νευρώνες με κατάθλιψη, MS, αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS), Αλτσχάϊμερ, Πάρκινσον, και άλλοι.

Εκτιτοτοξικότητα

Τα νευρικά κύτταρα μπορούν να πεθάνουν στον εγκέφαλο εάν γίνουν υπερδραστήρια.

Το γλουταμινικό οξύ, μια χημική ουσία του εγκεφάλου, διεγείρει την αλληλεπίδραση μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Είναι ένα σημαντικό βήμα στη νευροδιαβίβαση, η οποία είναι η διαδικασία μετάδοσης πληροφοριών από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο.

Ωστόσο, πάρα πολύ γλουταμινικό μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή των κυττάρων. Η υπερδιέγερση των νεύρων από νευρικά ερεθίσματα μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη ή απώλεια λειτουργίας.

Η excitotoxicity είναι ένας βασικός παράγοντας για τη βλάβη των νεύρων μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.

Φλεγμονώδεις αλλαγές

Η φλεγμονή είναι ένα ουσιαστικό μέρος της ανοσολογικής απόκρισης του σώματος. Μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά σε ξένο οργανισμό ή λοίμωξη. Μπορεί επίσης να συμβεί μετά από βλάβη ή τραυματισμό των κυττάρων, καθώς το σώμα προσπαθεί να επισκευαστεί.

Όταν εμφανίζεται φλεγμονή στον εγκέφαλο ή στο ΚΝΣ, μπορεί να οδηγήσει (Αξιόπιστη πηγή) στο θάνατο των νευρώνων

Μπορεί να συμβάλει στον κυτταρικό θάνατο σε Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και λοιμώξεις του εγκεφάλου και του ΚΝΣ.

Συσσώρευση σιδήρου

Η συσσώρευση σιδήρου στον εγκέφαλο μπορεί να παίξει ρόλο σε εκφυλιστικές ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον και η ALS, πιθανώς ως μέρος ενός κύκλου excitotoxicity και κυτταρικού θανάτου.

Οι ερευνητές αναζητούν ουσίες που μπορεί να βοηθήσουν στην απομάκρυνση της περίσσειας σιδήρου από το ΚΝΣ. Η χρήση αυτών των ουσιών για την απομάκρυνση του σιδήρου θα μπορούσε ενδεχομένως να αποκαταστήσει την ισορροπία στον εγκέφαλο και το ΚΝΣ.

Πρωτεΐνες του εγκεφάλου

Στην άνοια, ορισμένες πρωτεΐνες συσσωρεύονται στον εγκέφαλο.

Οι ερευνητές (Αξιόπιστη Πηγή) έχουν βρει υψηλά επίπεδα μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται παράγοντας νέκρωσης όγκων (TNF) σε άτομα με διάφορες εκφυλιστικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων των Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και ALS, μεταξύ άλλων.

Φαίνεται να υπάρχει σχέση μεταξύ των υψηλών επιπέδων του TNF, της εκκιτοτοξικότητας και των υψηλών επιπέδων γλουταμινικού.

Τύποι νευροπροστασίας

Η νευροπροστασία στοχεύει:

περιορίστε το θάνατο των νεύρων μετά από τραυματισμό του ΚΝΣ
προστατεύουν το ΚΝΣ από πρόωρο εκφυλισμό και άλλες αιτίες θανάτου των νευρικών κυττάρων

Οι νευροπροστατευτικοί παράγοντες αντισταθμίζουν τις επιπτώσεις του νευροεκφυλισμού ή της διάσπασης των νεύρων.

Διάφοροι τύποι ουσιών έχουν νευροπροστατευτικά αποτελέσματα:

Παράγοντες παγίδευσης ελεύθερων ριζών

Αυτά μετατρέπουν κατεστραμμένα και προκαλώντας ασθένειες ασταθή κύτταρα ελεύθερων ριζών σε μόρια που είναι πιο σταθερά και ευκολότερα για το σώμα να διαχειριστεί.

Τα αντιοξειδωτικά μπορούν να αλληλεπιδράσουν και να μειώσουν την επίδραση των ελεύθερων ριζών. Υπάρχουν σε τρόφιμα, ειδικά φυτικά τρόφιμα και συμπληρώματα.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς πώς λειτουργούν. Ο μηχανισμός δράσης τους φαίνεται να εξαρτάται τόσο από την κατάσταση στην οποία στοχεύουν όσο και από παράγοντες μοναδικούς για κάθε άτομο.

Η βιταμίνη Ε, για παράδειγμα, έχει δείξει αντιοξειδωτικές ιδιότητες στο Αλτσχάιμερ και, σε μικρότερο βαθμό, στην ALS.

Ωστόσο, έρευνα (Αξιόπιστη Πηγή) έχει επίσης προτείνει ότι η συμπλήρωση βιταμίνης Ε μπορεί να κάνει τη λειτουργία του εγκεφάλου και την άνοια χειρότερη σε μερικούς ανθρώπους.

Είναι σημαντικό να μιλήσετε με έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε φυτικά προϊόντα, over-the-counter φάρμακα, ή συμπληρώματα.

Πολλά προϊόντα μπορούν να αλληλοεπιδράσουν με άλλα φάρμακα για να προκαλέσουν ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Αντιεξιτοτοξικοί παράγοντες

Οι αντιεξουτοτοξικοί παράγοντες μπορεί να βοηθήσουν στη διαχείριση ακούσιων κινήσεων.

Το γλουταμινικό οξύ είναι ένας διεγερτικός νευροδιαβιβαστής. Είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική λειτουργία των νευρικών κυττάρων, αλλά πάρα πολύ μπορεί να είναι επιβλαβές.

Η διακοπή του γλουταμινικού να φτάσει σε ορισμένα κύτταρα αναστέλλοντας τους υποδοχείς γλουταμινικού, για παράδειγμα, μπορεί να αποτρέψει την υπερδιέγερση και τον εκφυλισμό.

Η αμανταδίνη, η οποία είναι μια θεραπευτική επιλογή για τη νόσο του Πάρκινσον, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της δυσκινησίας που σχετίζεται με τη νόσο του Πάρκινσον ή των ακούσιων κινήσεων.

Φαίνεται να λειτουργεί αλλάζοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ γλουταμινικό οξύ και μια άλλη χημική ουσία του εγκεφάλου.

Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως ψευδαισθήσεις, θολή όραση, σύγχυση και πρήξιμο των ποδιών.

Αναστολείς απόπτωσης

Η απόπτωση, ή προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος, αναφέρεται στον φυσικό θάνατο των κυττάρων καθώς το σώμα γερνάει και μεγαλώνει.

Οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι οι αντι-αποπτωτικοί παράγοντες μπορεί να επιβραδύνουν αυτή τη διαδικασία στους νευρώνες. Οι ερευνητές (Αξιόπιστη Πηγή) διερευνούν αυτούς τους τύπους θεραπειών στην έρευνα για τη θεραπεία του καρκίνου.

Αντιφλεγμονώδεις παράγοντες

Αυτά μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο καθώς και να μειώσουν τις φλεγμονώδεις διεργασίες που μπορεί να επιδεινώσουν τη νόσο του Πάρκινσον και του Αλτσχάϊμερ.

Μια μελέτη έχει δείξει ότι η λήψη 40 χιλιοστόγραμμα ασπιρίνης την ημέρα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.

Νευροτροφικοί παράγοντες

Μια ομάδα βιομορίων που ονομάζονται νευροτροφικοί παράγοντες μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη των νευρώνων.

Οι επιστήμονες εξετάζουν τρόπους παράδοσης αυτών των πρωτεϊνικών μορίων για θεραπευτικούς σκοπούς.

Χηλικοί παράγοντες σιδήρου

Μερικοί άνθρωποι με Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον ή ALS φαίνεται να έχουν υψηλότερα από τα φυσιολογικά επίπεδα σιδήρου.

Για το λόγο αυτό, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η μείωση των επιπέδων σιδήρου μπορεί να βοηθήσει με αυτές τις συνθήκες. Ουσίες που απομακρύνουν επιπλέον σίδηρο από το σώμα, ή χηλικούς παράγοντες σιδήρου, μπορεί να βοηθήσουν.

Σε μια μελέτη (Αξιόπιστη Πηγή), οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η θεραπεία δέσμευσης σιδήρου βελτίωσε την κατάσταση των τρωκτικών με νόσο που μοιάζει με Αλτσχάιμερ. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα αποτελέσματα.

Διεγερτικά

Δεν είναι σαφές ποιο ρόλο μπορεί να παίζουν τα διεγερτικά στην ανάπτυξη προβλημάτων λειτουργίας του εγκεφάλου, όπως η άνοια.

Στο παρελθόν, μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η καφεΐνη μπορεί να έχει νευροπροστατευτικές ιδιότητες.

Ωστόσο, μια ανασκόπηση του 2015 της έρευνας σχετικά με τη χρήση καφεΐνης και την άνοια κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν ούτε προληπτική ούτε επιβλαβής για τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Γονιδιακή θεραπεία

Οι επιστήμονες εξετάζουν γονιδιακές και βλαστοκυτταρικές θεραπείες για νευρολογικές παθήσεις.

Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός εμποδίζει τις λοιμώξεις και τους ιούς να εισέλθουν στον εγκέφαλο, αλλά μπορεί επίσης να σταματήσει τις θεραπείες από το να φτάσουν στον εγκέφαλο. Αυτό καθιστά δύσκολη την παροχή μιας θεραπείας απευθείας στον εγκέφαλο.

Η γονιδιακή θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τον εντοπισμό και την αντικατάσταση ενός γονιδίου που προκαλεί ασθένειες, θα μπορούσε να λύσει αυτό το πρόβλημα.

Ωστόσο, όπως συμβαίνει με πολλούς νευροπροστατευτικούς παράγοντες, η έρευνα δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει ότι η γονιδιακή θεραπεία είναι σταθερά αποτελεσματική.

Θεραπεία με βλαστοκύτταρα

Η έρευνα συνεχίζεται για το πώς οι επιστήμονες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία βλαστικών κυττάρων για να αναγεννήσουν τα κύτταρα του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των νευρικών κυττάρων.

Ορισμένες μελέτες (Αξιόπιστη Πηγή) έχουν προτείνει ότι η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων από το μυελό των οστών μπορεί να βοηθήσει στην αναγέννηση κυττάρων που έχουν υποστεί βλάβη που σχετίζεται με την ΠΣ.

Περίληψη

Το Αλτσχάιμερ, το Πάρκινσον και η ΣΚΠ είναι κοινές καταστάσεις που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και μπορούν να μειώσουν την ποιότητα ζωής ενός ατόμου.

Η έρευνα για τις νευροεκφυλιστικές παθήσεις και τις πιθανές νευροπροστατευτικές θεραπείες εξελίσσεται ραγδαία. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μπορεί να οδηγήσουν σε θεραπεία ή στην ανάπτυξη αποτελεσματικής θεραπείας για μια σειρά παθήσεων στο μέλλον.

Προς το παρόν, ωστόσο, πολλές από αυτές τις επιλογές χρειάζονται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιώσουν ότι είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές.

Πόρος:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/53700 #summary