Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη Σκολίωση

Η σκολίωση προκαλεί καμπύλη της σπονδυλικής στήλης προς τη μία πλευρά. Η καμπυλότητα μπορεί να είναι σε οποιοδήποτε μέρος της σπονδυλικής στήλης, αλλά οι πιο συχνά πληγείσες περιοχές είναι η άνω σπονδυλική στήλη και το κάτω μέρος της πλάτης.

Η σκολίωση είναι πιο συχνή στα μεταγενέστερα στάδια της παιδικής ηλικίας ή στα πρώτα εφηβικά χρόνια, όταν το άτομο εξακολουθεί να αναπτύσσεται γρήγορα. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες από ό, τι στους άνδρες.

Η σκολίωση δεν είναι πάντα αισθητή, αλλά μερικά άτομα με αυτή την κατάσταση μπορεί να κλίνουν προς τη μία πλευρά ή να έχουν ανομοιόμορφους ώμους ή γοφούς λόγω της καμπύλης της σπονδυλικής στήλης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το άτομο δεν χρειάζεται θεραπεία επειδή η καμπύλη συχνά δεν εξελίσσεται σημαντικά. Ωστόσο, ανάλογα με το βαθμό καμπυλότητας και την ηλικία του παιδιού, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν ένα συνδυασμό back bracing και Φυσικοθεραπείας.

Ένας πολύ μικρός αριθμός ατόμων με σκολίωση μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Οι πιθανές επιπλοκές της σκολίωσης περιλαμβάνουν χρόνιο πόνο, αναπνευστικές δυσκολίες και μειωμένη ικανότητα άσκησης.

Σε αυτό το άρθρο, παρέχουμε μια επισκόπηση της σκολίωσης, συμπεριλαμβανομένων των αιτιών, των συμπτωμάτων και της θεραπείας της.

Τι είναι η σκολίωση;

Ένα άτομο με σκολίωση θα έχει μια πλάγια καμπύλη σχήματος C ή SΗ αξιόπιστη πηγή στη σπονδυλική του στήλη. Για να διαγνώσει ένας γιατρός τη σκολίωση, η γωνία Cobb – ένα μέτρο της καμπυλότητας – πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μοίρες (Αξιόπιστη πηγή).

Η σκολίωση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά συχνά Παρουσιάζεται μεταξύ των ηλικιών 10 και 12 ετών ή κατά τη διάρκεια της εφηβείας ενός ατόμου. Ενώ η σκολίωση είναι σπάνια στα βρέφη, η παιδική σκολίωση μπορεί να επηρεάσει άτομα πριν από την ηλικία των 3 ετών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπάρχει γνωστή αιτία της σκολίωσης. Οι γιατροί το ονομάζουν ιδιοπαθή σκολίωση. Σε άλλες περιπτώσεις, η σκολίωση μπορεί να έχει συσχέτιση με εγκεφαλική παράλυση, μυϊκή δυστροφία ή δισχιδή ράχη. Εναλλακτικά, μπορεί να είναι μια ανωμαλία γέννησης.

Οι γιατροί θα ταξινομήσουν τις καμπύλες της σπονδυλικής στήλης ως δομική ή μη δομική (Αξιόπιστη Πηγή). Μια δομική καμπύλη είναι μόνιμη και μπορεί να οφείλεται σε ιατρική κατάσταση ή τραυματισμό. Μια μη δομική καμπύλη είναι προσωρινή, πράγμα που σημαίνει ότι η σπονδυλική στήλη είναι δομικά φυσιολογική. Σε κάθε περίπτωση, ένας γιατρός θα προσπαθήσει να βρει και να διορθώσει ή να θεραπεύσει την αιτία.

Θεραπεία

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η παιδική και εφηβική σκολίωση είναι ήπια και δεν χρειάζεται θεραπεία. Με μια καμπύλη 10 έως 25 μοίρες, ένας γιατρός συνήθως (Αξιόπιστη Πηγή) έχουν εξετάσεις με το άτομο σε διαστήματα 3, 6 ή 12 μηνών για να ελέγξει εάν η κατάσταση αλλάζει.

Για μια καμπύλη 25 έως 40 μοιρών, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει κηδεμόνα. Εάν η καμπύλη είναι μεγαλύτερη από αυτό και ο σκελετός είναι ακόμα ανώριμος, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση.

Ο γιατρός θα εξετάσει τους ακόλουθους παράγοντες όταν αποφασίζει για τις επιλογές θεραπείας:

Φύλο: Τα θηλυκά είναι πιο πιθανό από τα αρσενικά να έχουν σκολίωση που σταδιακά επιδεινώνεται.
Σοβαρότητα της καμπύλης: Ο τύπος και η σοβαρότητα της καμπύλης μπορεί να επηρεάσουν την εξέλιξή της. Οι καμπύλες σχήματος S είναι χαρακτηριστικές σε άτομα με ιδιοπαθή σκολίωση, ενώ οι καμπύλες σχήματος C είναι πιο συχνές μεταξύ εκείνων με νευρομυϊκή σκολίωση.
Θέση καμπύλης: Μια καμπύλη στο κεντρικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης είναι πιο πιθανό να επιδεινωθεί από μια καμπύλη στο κάτω ή το άνω τμήμα.
Ωριμότητα των οστών: Ο κίνδυνος επιδείνωσης είναι χαμηλότερος εάν τα οστά του ατόμου έχουν σταματήσει να αναπτύσσονται. Τα σιδεράκια είναι πιο αποτελεσματικά ενώ τα οστά εξακολουθούν να αναπτύσσονται.

Αντίτυπο

Στην παιδική σκολίωση, ένας γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει γύψο χύτευση αντί για κηδεμόνα για να βοηθήσει τη σπονδυλική στήλη του βρέφους να αναπτυχθεί σε μια τυπική θέση. Το καστ συνδέεται με το εξωτερικό του σώματος του βρέφους και θα το φορούν ανά πάσα στιγμή. Καθώς τα περισσότερα βρέφη μεγαλώνουν γρήγορα, ο γιατρός θα πρέπει να αλλάζει τακτικά το cast.

Αντιστήριξη

Εάν ένα άτομο έχει μέτρια σκολίωση και τα οστά εξακολουθούν να αναπτύσσονται, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα στήριγμα. Ο κηδεμόνας θα αποτρέψει περαιτέρω καμπυλότητα, αλλά δεν θα θεραπεύσει ή θα αντιστρέψει τη σκολίωση.

Το άτομο συνήθως θα πρέπει να φοράει το στήριγμα όλη την ώρα, ακόμη και τη νύχτα. Η αποτελεσματικότητά του τείνει να συσχετίζεται με τον αριθμό των ωρών ανά ημέρα που το άτομο φοράει το στήριγμα.

Το στήριγμα δεν περιορίζει γενικά τι μπορεί να κάνει το άτομο. Εάν επιθυμούν να συμμετάσχουν σε σωματική δραστηριότητα, μπορούν να βγάλουν το στήριγμα.

Όταν τα οστά σταματήσουν να αναπτύσσονται, δεν είναι πλέον απαραίτητος ένας κηδεμόνας.

Υπάρχουν δύο τύποι τιράντες:

Θωρακολομβοϊερή όρθωση (TLSO)

Το TLSO είναι πλαστικό και ο σχεδιασμός του σημαίνει ότι ταιριάζει τακτοποιημένα γύρω από τις καμπύλες του σώματος. Δεν είναι συνήθως ορατό κάτω από τα ρούχα.

Milwaukee – Μιλγουόκι

Αυτός ο τύπος είναι ένας πλήρης κηδεμόνας κορμού που έχει δακτύλιο λαιμού με βάσεις για το πηγούνι και το πίσω μέρος του κεφαλιού. Οι γιατροί διατηρούν τη χρήση του κηδεμόνα Milwaukee για όταν το TLSO είτε δεν είναι κατάλληλο είτε δεν είναι αποτελεσματικό.

Χειροπρακτική θεραπεία

Μερικοί άνθρωποι επισκέπτονται έναν Χειροπράκτη για να ανακουφίσουν τον πόνο και την ταλαιπωρία της σκολίωσης.

Χειροπράκτες χειρίζονται τη σπονδυλική στήλη και παρέχουν εναλλακτικές θεραπείες. Υποστηρίζουν ότι η επανευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης θα προωθήσει τη θεραπεία και την ευημερία.

Η Χειροπρακτική θεραπεία μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής ενός ατόμου με σκολίωση. Ωστόσο, δεν είναι θεραπεία καθώς δεν επιλύει την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Η έρευνα δεν έχει αποδείξει ότι οι χειρισμοί χειροπρακτικής έχουν οφέλη για τη σκολίωση.

Όσοι επιθυμούν να επισκεφθούν χειροπράκτη θα πρέπει να φροντίσουν να επιλέξουν κάποιον που ειδικεύεται στη σκολίωση. Η λήψη χειροπρακτικής θεραπείας από έναν μη ειδικό μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα.

Ασκήσεις

Διάφορες ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν στη σκολίωση και οι ειδικοί προτείνουν μια σειρά στρατηγικών. Ωστόσο, όλα στοχεύουν στην επανευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, του θώρακα, των ώμων και της λεκάνης για να επιτύχουν μια τυπική στάση.

Οι συγγραφείς μιας μελέτης του 2016 (Αξιόπιστη Πηγή) δήλωσαν ότι υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία της σκολίωσης. Ωστόσο, σημείωσαν ότι οι ερευνητές πρέπει να κάνουν περισσότερες μελέτες για να βρουν ποιες ασκήσεις είναι πιο αποτελεσματικές.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η σκολίωση μπορεί να προχωρήσει με την πάροδο του χρόνου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει σπονδυλοδεσία. Αυτή η χειρουργική επέμβαση μειώνει την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και αποτρέπει την επιδείνωση της σκολίωσης.

Ένας χειρουργός μπορεί να χρησιμοποιήσει μεταλλικές ράβδους, άγκιστρα, βίδες ή σύρματα για να κρατήσει ένα μέρος της σπονδυλικής στήλης ευθεία ενώ το οστό θεραπεύεται. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν οστικά μοσχεύματα για να βοηθήσουν το οστό να επουλωθεί.

Τα παιδιά μπορούν συνήθως να επιστρέψουν στο σχολείο μετά από 4-6 εβδομάδες και μπορούν να λάβουν μέρος σε αθλήματα μετά από 3 έως 6 μήνες. Θα πρέπει να αποφεύγουν αθλήματα που βάζουν πλάτη, όπως ιππασία και αθλήματα επαφής, για ένα χρόνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να φορέσουν ένα στήριγμα πλάτης για περίπου 6 μήνες για να στηρίξουν τη σπονδυλική στήλη.

Ένας γιατρός θα συστήσει σπονδυλοδεσία μόνο εάν αναμένουν ότι τα οφέλη θα αντισταθμίσουν τους κινδύνους. Οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν:

Μετατόπιση ράβδου: Μια ράβδος μπορεί να μετακινηθεί από τη σωστή της θέση, καθιστώντας απαραίτητη την περαιτέρω χειρουργική επέμβαση.
Ψευδάρθρωση: Αυτό αναφέρεται όταν τα οστά της σπονδυλικής στήλης δεν συγχωνεύονται. Μπορεί να είναι επώδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία των ράβδων επειδή όλα τα μέταλλα θα αποτύχουν με την έκθεση σε συνεχή πίεση.
Λοίμωξη: Τα αντιβιοτικά μπορούν να θεραπεύσουν τις μετεγχειρητικές λοιμώξεις.
Νευρική βλάβη: Μπορεί να προκληθεί βλάβη στα νεύρα της σπονδυλικής στήλης, προκαλώντας προβλήματα που κυμαίνονται από μέτρια, όπως μούδιασμα των ποδιών, έως σοβαρά, όπως απώλεια της κατώτερης λειτουργίας του σώματος.

Νευροχειρουργός μπορεί να είναι παρών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για σκολίωση.

Συμπτώματα

Η σκολίωση γίνεται συνήθως εμφανής από τη βρεφική ή εφηβική ηλικία. Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του ατόμου.

Συμπτώματα σε εφήβους

Η πιο συχνή μορφή σκολίωσης εμφανίζεται στην εφηβεία και είναι γνωστή ως εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση. Μπορεί να επηρεάσει άτομα μεταξύ 10 και 18 ετών (Αξιόπιστη πηγή) ηλικίας.

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Το κεφάλι μπορεί να φαίνεται λίγο εκτός κέντρου
οι νευρώσεις σε κάθε πλευρά μπορεί να έχουν ελαφρώς διαφορετικά ύψη
Το ένα ισχίο μπορεί να είναι πιο εμφανές από το άλλο
τα ρούχα μπορεί να μην κρέμονται ομοιόμορφα
Η μία ωμοπλάτη ή ωμοπλάτη μπορεί να είναι ψηλότερη από την άλλη
Το άτομο μπορεί να κλίνει προς τη μία πλευρά
τα πόδια μπορεί να έχουν ελαφρώς διαφορετικά μήκη

Ορισμένοι τύποι σκολίωσης μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην πλάτη, αλλά συνήθως δεν είναι πολύ επώδυνη. Αυτό το σύμπτωμα είναι πιο συχνή σε ηλικιωμένους ενήλικες.

Συμπτώματα σε βρέφη

Στα βρέφη, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

μια διόγκωση στη μία πλευρά του στήθους
σταθερά ξαπλωμένο με το σώμα καμπυλωμένο προς τη μία πλευρά
σε σοβαρές περιπτώσεις, προβλήματα με την καρδιά και τους πνεύμονες, που οδηγούν σε δύσπνοια και πόνο στο στήθος

Εάν ένα βρέφος δεν λάβει θεραπεία για σκολίωση, θα διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο προβλημάτων αργότερα στη ζωή του, όπως μειωμένη καρδιακή και πνευμονική λειτουργία.

Προκαλεί

Παρακάτω είναι μερικές από τις πιθανές αιτίες της σκολίωσης:

Νευρομυϊκές παθήσεις: Αυτές οι καταστάσεις επηρεάζουν τα νεύρα και τους μυς. Περιλαμβάνουν εγκεφαλική παράλυση, πολιομυελίτιδα και μυϊκή δυστροφία.
Συγγενής σκολίωση: Συγγενής σημαίνει ότι η πάθηση ήταν παρούσα κατά τη γέννηση. Η σκολίωση είναι σπάνια κατά τη γέννηση, αλλά μπορεί να συμβεί εάν τα οστά στη σπονδυλική στήλη αναπτυχθούν ανώμαλα όταν το έμβρυο αναπτύσσεται.
Συγκεκριμένα γονίδια: Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τουλάχιστον ένα γονίδιο παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της σκολίωσης.
Μήκος ποδιού: Εάν το ένα πόδι είναι μακρύτερο από το άλλο, ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει σκολίωση.
Συνδρομική σκολίωση: Η σκολίωση μπορεί να αναπτυχθεί ως μέρος μιας ιατρικής κατάστασης, συμπεριλαμβανομένης της νευροϊνωμάτωσης ή του συνδρόμου Marfan.
Οστεοπόρωση: Η οστεοπόρωση μπορεί να προκαλέσει δευτερογενή σκολίωση λόγω εκφύλισης των οστών.
Άλλες αιτίες: Η κακή στάση του σώματος, η μεταφορά σακιδίων ή σακιδίων, οι διαταραχές του συνδετικού ιστού και ορισμένοι τραυματισμοί μπορεί να προκαλέσουν καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου για σκολίωση περιλαμβάνουν:

Ηλικία: Τα σημεία και τα συμπτώματα συχνά ξεκινούν κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης της ανάπτυξης λίγο πριν από την εφηβεία.
Φύλο: Τα θηλυκά έχουν υψηλότερο κίνδυνο σκολίωσης από τα αρσενικά.
Γενετική: Τα άτομα με σκολίωση έχουν συχνά στενό συγγενή με την πάθηση.

Τύπους

Η Ένωση Σκολίωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο περιγράφει επτά κύριους τύπους σκολίωσης:

συγγενής σκολίωση
πρώιμη έναρξη σκολίωσης
εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση
εκφυλιστική σκολίωση
νευρομυϊκή σκολίωση
Η κύφωση του Σάουερμαν
συνδρομική σκολίωση

Διάγνωση

Ένας γιατρός θα πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση της σπονδυλικής στήλης, πλευρές, γοφούς, και τους ώμους. Με τη βοήθεια ενός εργαλείου που ονομάζεται κλισιόμετρο ή σκολιόμετρο, ο γιατρός μπορεί να μετρήσει το βαθμό της σκολίωσης. Μια γωνία μεγαλύτερη από 10 μοίρες δείχνει σκολίωση.

Οι σαρώσεις απεικόνισης όπως οι ακτίνες Χ, οι αξονικές τομογραφίες και οι μαγνητικές τομογραφίες μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό να αξιολογήσει το σχήμα, την κατεύθυνση, τη θέση και τη γωνία της καμπύλης.

Ο γιατρός μπορεί να παραπέμψει το άτομο σε ορθοπεδικό ειδικό για περαιτέρω συμβουλές.

Περίληψη

Η σκολίωση αναφέρεται σε μια ασυνήθιστα καμπύλη σπονδυλική στήλη. Τείνει να εμφανιστεί στην παιδική ηλικία ή την εφηβεία και η αιτία είναι συνήθως άγνωστη. Οι θεραπείες, όπως η οσφυαλγία και η χειρουργική επέμβαση, μπορούν συχνά να βοηθήσουν.

Ένα άτομο πρέπει να μιλήσει με έναν γιατρό εάν υποψιάζεται σκολίωση, καθώς η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη μελλοντικών επιπλοκών.

Πόρος:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/190940