Συναισθηματική υπερφαγία: Προσεγγίσεις για τη Διαχείριση και Υποστήριξη

Η έννοια της συναισθηματικής υπερφαγίας, μιας κατάστασης όπου η πρόσληψη τροφής γίνεται ως απάντηση σε συναισθηματικές ανάγκες και όχι φυσιολογική πείνα, γίνεται όλο και πιο κοινή στις μέρες μας. Αυτή η κατάσταση αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες αιτίες παθολογικής αύξησης βάρους και παχυσαρκίας, και κρύβει πίσω της μια πληθώρα ψυχοσυναισθηματικών παραγόντων.

 Εξερεύνηση της Ρίζας του Προβλήματος

Η αναγνώριση των πραγματικών αιτίων που οδηγούν σε συναισθηματική υπερφαγία είναι το πρώτο βήμα προς τη διαχείριση. Είτε πρόκειται για άγχος, είτε για θλίψη, εγκατάλειψη, βαρεμάρα, ή ακόμα και για ευχάριστα συναισθήματα που έχουμε συνδέσει με την πρόσληψη τροφής, η υποκειμενική ανάλυση των συναισθημάτων που μας οδηγούν στο λάκκο της υπερφαγίας είναι απαραίτητη.

Τεχνικές Διαχείρισης

– Ημερολόγιο τροφίμων και συναισθημάτων: Καταγράφοντας όχι μόνο τι καταναλώνουμε αλλά και τα συναισθήματα που μας οδηγούν σ’ αυτή την κατανάλωση, μπορούμε να ανακαλύψουμε μοτίβα συναισθηματικής υπερφαγίας.

– Διαχείριση άγχους: Αφού έχουμε κατανοήσει τα πυροδοτούντα συμβάντα, είναι σημαντικό να εφαρμόσουμε τεχνικές αναπνοής, διαλογισμό ή άλλες μεθόδους ρελάξ για τη μείωση του άγχους και της επιθυμίας για υπερφαγία.

– Ενίσχυση αυτοεκτίμησης: Εργαστείτε πάνω στην αυτοεκτίμησή σας μέσω θετικών επαναλήψεων, διαλογισμού ή ακόμα και προσεκτικότητας (mindfulness), ενισχύοντας την αίσθηση της αξίας σας χωρίς να βασίζεται στον εξωτερικό κόσμο ή στην κρίση των άλλων.

Η Θέση της Ψυχοθεραπείας

Η συμβολή ενός ειδικού ψυχοθεραπευτή που θα διαχειριστεί τις ρίζες της συναισθηματικής υπερφαγίας είναι απαραίτητη. Μέσα από τις συνεδρίες, ο θεραπευτής μπορεί να προσφέρει την αναγκαία υποστήριξη και καθοδήγηση ώστε να αντιμετωπίσετε τις υποκείμενες αιτίες και να αναπτύξετε υγιεινότερους τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων σας.

“Καταπολεμήστε την συναισθηματική υπερφαγία”

Μετασχηματισμός του Τρόπου Ζωής

Η συναισθηματική υπερφαγία δεν είναι απλώς ένα “κακό” που πρέπει να εξαλειφθεί αλλά ένα σημάδι που δείχνει την ανάγκη για βαθύτερη αυτογνωσία και μετασχηματισμό. Με την αποδοχή και την κατανόηση, η πορεία προς έναν πιο υγιεινό και ισορροπημένο τρόπο ζωής γίνεται όχι μόνο εφικτή αλλά και απολύτως ικανοποιητική.

Η ξεκούραση, ο καλός ύπνος και η τακτική σωματική άσκηση Βοηθούν το σώμα να είναι σε καλύτερη φυσική κατάσταση και το προστατεύουν από την ψυχολογική καταπόνηση.

Σε τελική ανάλυση, η αντιμετώπιση της συναισθηματικής υπερφαγίας δεν είναι μια πορεία που πρέπει να περπατήσεις μόνος. Με την καθοδήγηση ειδικών, την αυτοφροντίδα και τη συνειδητή προσπάθεια, μπορείς να επανακτήσεις τον έλεγχο της διατροφής σου και να οδηγήσεις τον εαυτό σου σε μια πιο υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/ 

Εμμηνόπαυση: Μύθοι, Αλήθειες και Συμβουλές

Η εμμηνόπαυση αντιπροσωπεύει ένα φυσικό στάδιο στη ζωή της γυναίκας, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από την περίοδο της αναπαραγωγής σε μία εποχή μειωμένης ορμονικής παραγωγής, όπως των οιστρογόνων, καταλήγοντας στην παύση της ωορρηξίας και της εμμηνόρροιας. Γυναίκες μεταξύ 45 και 55 ετών συνήθως βιώνουν αυτό το στάδιο, με τον μέσο όρο για τις Ελληνίδες να βρίσκεται στα 51 έτη. Εντούτοις, η πρώιμη εμμηνόπαυση μπορεί να επηρεάσει περίπου το 1% των γυναικών, συμβαίνοντας πριν την ηλικία των 40 ετών. Τα συμπτώματα που προηγούνται και ακολουθούν την εμμηνόπαυση μπορεί να εκδηλωθούν μήνες ή χρόνια προτού αυτή εμφανιστεί επίσημα, επιμένοντας ενδεχομένως για τέσσερα χρόνια εκ των υστέρων.

Γνωστός ως κλιμακτηριακό σύνδρομο ή περιεμμηνόπαυση, ο χρόνος πριν την επισήμανση της εμμηνόπαυσης είναι η μεταβατική φάση από την κανονική παραγωγή ωοθηκικών ορμονών προς την πλήρη λειτουργική παύση των ωοθηκών, διαρκώντας μεταξύ 1 και 5 ετών. Καθώς το γυναικείο σώμα παράγει λιγότερα οιστρογόνα, επήλθε μία μείωση στη διάρκεια των κυκλών και διαλείπουσα λειτουργία των ωοθηκών. Η πρόωρη εμμηνόπαυση ή πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια αφορά τη διακοπή της εμμηνόρροιας πριν τα 45 έτη και μπορεί να προκληθεί από γενετικούς, λοιμώξεις, αυτοάνοσα νοσήματα, χρωμοσωμικές ανωμαλίες ή θεραπείες για καρκίνο.

Γυναίκες που βιώνουν συμπτώματα εμμηνόπαυσης, ιδίως κάτω των 45 ετών, οφείλουν να συμβουλευτούν έναν ιατρό. Τα συμπτώματα που συχνά συνοδεύουν την εμμηνόπαυση περιλαμβάνουν εξάψεις, αυπνίες, νυχτερινές εφιδρώσεις, αρθραλγίες, μείωση της μυϊκής μάζας, εναλλακτικές διαθέσεις, κολπική ξηρότητα, δυσφορία κατά τη σεξουαλική επαφή, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, γαστρεντερικά προβλήματα, διαταραχές μνήμης και συγκέντρωσης, πονοκεφάλους, ταχυπαλμίες και συχνές ουρολοιμώξεις.

 

Η διάγνωση της εμμηνόπαυσης επιβεβαιώνεται με την παρέλευση 12 μηνών από την τελευταία περίοδο και μπορεί να ενισχυθεί με απλές ή αιματολογικές εξετάσεις. Παρόλο που η εμμηνόπαυση αποτελεί φυσιολογική διεργασία της ζωής και δεν χρειάζεται θεραπεία, τα συμπτώματα της μπορούν να χειριστούν για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Οι γιατροί ενδέχεται να συστήνουν ορμονική θεραπεία, διατροφικές συμβουλές, κολπικές κρέμες και ψυχοθεραπευτική υποστήριξη, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει η άσκηση και η διαχείριση του στρες. Τέλος, η τακτική ιατρική επίβλεψη είναι απαραίτητη για την παρακολούθηση της γενικότερης υγείας.

Στην εμμηνόπαυση, μια περίοδος αλλαγής και προκλήσεων για κάθε γυναίκα, η σεξουαλική ζωή μπορεί να επηρεαστεί από μειώσεις στα επίπεδα ορμονών όπως τα οιστρογόνα και η τεστοστερόνη, με επιπτώσεις στη σεξουαλική διάθεση και την υγεία του σώματος. Παρόλα αυτά, η εμμηνόπαυση δεν σημαίνει το τέλος της ευχαρίστησης και της ικανοποίησης. Αντιθέτως, πολλές γυναίκες βιώνουν μεγαλύτερη σεξουαλική επιθυμία και απόλαυση καθώς προχωρούν σε αυτή την φάση, ξεπερνώντας τις προκλήσεις με θάρρος και ανοιχτή κοινωνική συζήτηση.

Για να διατηρήσουμε μια υγιή σεξουαλική ζωή κατά την εμμηνόπαυση, είναι χρήσιμες οι εξής πέντε στρατηγικές:

1. Αναλάβετε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της σεξουαλικής σας νοοτροπίας: Δείτε την εμμηνόπαυση ως μια φάση μετάβασης και αναζήτησης μιας νέας ισορροπίας, όπου η σεξουαλική ζωή σας μπορεί να ανανεωθεί και να εμβαθυνθεί. Διαχειριστείτε τυχόν ανασφάλειες και φοβίες με θάρρος και αποδοχή.

2. Ενεργοποιήστε τη σεξουαλική σας επιθυμία: Αναγνωρίστε ότι η επιθυμία μπορεί πλέον να απαιτεί περισσότερη προσπάθεια και συνειδητή διέγερση. Δοκιμάστε να πειραματιστείτε με νέες τεχνικές, ερωτικά παιχνίδια ή φαντασιώσεις.

3. Μιλήστε ανοιχτά με τον/την σύντροφό σας: Η ειλικρινής επικοινωνία και η κοινή κατανόηση μπορούν να καταστήσουν τη σεξουαλική ζωή πιο ικανοποιητική και εύκολη σε αυτή τη μεταβατική περίοδο. Συζητήστε ανοιχτά τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις ανησυχίες σας.

4. Ζητήστε βοήθεια από το γιατρό σας: Για τυχόν φυσικά προβλήματα όπως η κολπική ξηρότητα ή η ακράτεια, αναζητήστε τη συμβουλή ενός ειδικού. Η ορμονική αποκατάσταση ή άλλες θεραπείες μπορεί να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα της σεξουαλικής σας ζωής.

5. Δώστε προτεραιότητα στην συνολική σας υγεία: Μια υγιής διατροφή, τακτική άσκηση, αρκετός ύπνος και η αποφυγή επιβλαβών ουσιών θα συμβάλουν στην βελτίωση της γενικής σας ευεξίας και, κατ’ επέκταση, της σεξουαλικής σας δραστηριότητας.

Αναγνωρίζοντας τη σημασία της σεξουαλικής ζωής κατά την εμμηνόπαυση και λαμβάνοντας συνειδητά βήματα προς τη βελτίωσή της, μπορείτε να ξεπεράσετε τυχόν αρχικές δυσκολίες και να απολαύσετε μια πλουσιότερη και πιο ικανοποιητική σεξουαλική ζωή.

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/ 

Σεξ και Υγεία Μια Σύνθετη Σχέση

Η σχέση μεταξύ σεξ και υγείας είναι σύνθετη και σημαντική, επηρεάζοντας τόσο τη φυσική όσο και την ψυχική ευεξία. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει πολλαπλά οφέλη της σεξουαλικής δραστηριότητας για την υγεία, τα οποία περιλαμβάνουν:

1. Βελτίωση της Καρδιοαγγειακής Υγείας: Η τακτική σεξουαλική δραστηριότητα έχει συσχετιστεί με μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων. Συγκεκριμένα, μπορεί να βοηθήσει στην μείωση της αρτηριακής πίεσης, την βελτίωση της κυκλοφορίας και την ενίσχυση της καρδιακής υγείας.

2. Ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος: Έρευνες έχουν δείξει ότι η τακτική σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, προσφέροντας ένα καλύτερο προστατευτικό φραγμό απέναντι σε λοιμώξεις.

3. Μείωση του Στρες και Βελτίωση της Ψυχικής Υγείας: Η σεξουαλική ικανοποίηση συμβάλλει στη μείωση του στρες και της άγχους, καθώς η σεξουαλική επαφή ενθαρρύνει την έκκριση ορμονών όπως η ενδορφίνη και οξυτοκίνη, οι οποίες προάγουν την αίσθηση ευεξίας.

4. Βελτίωση της Ποιότητας Ύπνου: Οι ορμόνες που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια και μετά τη σεξουαλική δραστηριότητα, όπως η οξυτοκίνη, μπορούν να βοηθήσουν στο να νιώσει κάποιος πιο χαλαρός και να βελτιώσουν την ποιότητα του ύπνου.

5. Ενίσχυση της Σχέσης: Η σεξουαλική εγγύτητα μπορεί να ενισχύσει τους δεσμούς σε μια σχέση, βοηθώντας τα ζευγάρια να νιώθουν πιο κοντά το ένα στο άλλο και να βελτιώνουν την συναισθηματική τους επικοινωνία.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σεξουαλική δραστηριότητα πρέπει να είναι ασφαλής, συναινετική και να λαμβάνει υπόψη την υγεία και τις προτιμήσεις και των δύο εταίρων. Η επικοινωνία με τον σύντροφο και η συμβουλή ενός ιατρού ή σεξολόγου μπορεί να βοηθήσει στην διατήρηση μιας υγιούς και ευχάριστης σεξουαλικής ζωής.

Η σεξουαλικότητα στην τρίτη ηλικία παραμένει ένα σημαντικό μέρος της υγείας και της ευεξίας, αλλά συχνά περιβάλλεται από στερεότυπα και παρεξηγήσεις. Η αντίληψη ότι η σεξουαλική επιθυμία ή δραστηριότητα μειώνεται αναπόφευκτα με την πρόοδο της ηλικίας δεν είναι πάντα ακριβής. Πράγματι, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να έχουν μια ευχάριστη και εκπληρωτική σεξουαλική ζωή κατά τη διάρκεια της τρίτης ηλικίας.

 Φυσικές Αλλαγές

Φυσικά, σημαντικές φυσικές και ψυχολογικές αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν τη σεξουαλική λειτουργία και επιθυμία:

– Στους Άνδρες: Μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση στον χρόνο που απαιτείται για στύση και μείωση στη στερεότητα της στύσης. Η περίοδος ανάκαμψης μεταξύ των σεξουαλικών πράξεων μπορεί να αυξηθεί.

– Στις Γυναίκες: Μεταβολές όπως η εμμηνόπαυση μπορούν να επηρεάσουν τη σεξουαλική λειτουργία, προκαλώντας συμπτώματα όπως ξηρότητα του κόλπου και δυσανεξία στη διείσδυση.

 Νοητική και Συναισθηματική Υγεία

Η νοητική και συναισθηματική υγεία, καθώς και οι σχέσεις, παίζουν κρίσιμο ρόλο στη σεξουαλική επιθυμία και δραστηριότητα της τρίτης ηλικίας. Η επικοινωνία με τον σύντροφο, η συναισθηματική εγγύτητα και η κατανόηση αλλαγών και προκλήσεων μπορούν να αυξήσουν την ικανοποίηση και την απόλαυση.

Διαχείριση των Προκλήσεων

Για τη διαχείριση φυσικών αλλαγών ή προκλήσεων, είναι σημαντικό:

– Επαγγελματική Συμβουλή: Συζήτηση με ειδικούς, όπως γυναικολόγους, ουρολόγους ή σεξολόγους, για τη διαχείριση φυσικών αλλαγών ή δυσκολιών.

– Λίπανση και Μέσα Βοήθειας: Χρήση λιπαντικών για την αντιμετώπιση της ξηρότητας του κόλπου ή χρήση ερωτικών βοηθημάτων για τη βελτίωση της σεξουαλικής εμπειρίας.

Διατηρώντας την Ευεξία στην Τρίτη Ηλικία

Η λειτουργική ικανότητα και η συνολική ευεξία στην τρίτη ηλικία αποτελούν δύο σημαντικούς τομείς που μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ατόμων που βρίσκονται σε αυτή τη φάση. Για την τρίτη ηλικία, οι πτυχές αυτές περιλαμβάνουν την φυσική, συναισθηματική, κοινωνική και πνευματική ευημερία.

Η διατήρηση και η βελτίωση της λειτουργικής ικανότητας και της ευεξίας είναι δυνατή μέσω διαφόρων στρατηγικών:

1. Φυσική Δραστηριότητα: Η τακτική άσκηση βοηθά στην διατήρηση και βελτίωση της φυσικής κατάστασης, της ευλυγισίας, την ισορροπία και την μυϊκή δύναμη. Περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως περπάτημα, κολύμβηση, γιόγκα και χορό.

2. Διατροφή: Η ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, πρωτεΐνες, ολικά δημητριακά και λιγότερα κορεσμένα λίπη, συμβάλλει στην καλύτερη υγεία και λειτουργικότητα.

3. Κοινωνική Δραστηριότητα και Σχέσεις: Η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες και η διατήρηση ενός δυνατού κοινωνικού δικτύου μπορούν να βελτιώσουν την συναισθηματική ευεξία και να μειώσουν τον κίνδυνο της μοναξιάς και της κατάθλιψης.

4. Διαχείριση του Στρες και Ψυχική Ευεξία: Τεχνικές όπως η μεδιτατιβή αναπνοή, η γιόγκα και η διαλογιστική πρακτική μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση του στρες και την βελτίωση της συνολικής ψυχικής ευεξίας.

5. Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση: Η συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα ή δραστηριότητες δια βίου μάθησης μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της πνευματικής διαύγειας και να προσφέρει ευκαιρίες για πνευματική διέγερση.

6. Προληπτική Ιατρική και Ελέγχοι Υγείας: Τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι και η ακολούθηση ιατρικών συμβουλών για τη διαχείριση χρόνιων παθήσεων μπορούν να βελτιστοποιήσουν τη φυσική υγεία και την ευημερία.

Η ανθρώπινη λειτουργική ικανότητα μπορεί να θεωρηθεί ως ένα οικοσύστημα που αποτελείται από διαφορετικά στοιχεία όπως η κινητικότητα, οι αισθητηριακές, οι γνωστικές και οι νοητικές λειτουργίες. Καθώς ένα άτομο μεγαλώνει, η ανθεκτικότητα του συστήματος λειτουργικής ικανότητας του επιτρέπει να διατηρείται και να ανακάμπτει όταν αντιμετωπίζει αποτυχίες ή προκλήσεις.

“Διαφορετικοί πόροι επιτρέπουν επίσης την τροποποίηση της συμπεριφοράς, έτσι ώστε να μπορούν ακόμα να γίνουν σημαντικά πράγματα.” Πηγή: Neuroscience News

Μια νέα μελέτη φώτισε τις συνέπειες μιας στενότερης διασύνδεσης μεταξύ διαφορετικών τομέων λειτουργικής ικανότητας στους ηλικιωμένους, υποδεικνύοντας τη μειωμένη ανθεκτικότητα στο σύστημα. Αυτή η μελέτη αποκαλύπτει ότι στους ηλικιωμένους πληθυσμούς και σε εκείνους με φτωχότερη υγεία, οι τομείς της λειτουργικής ικανότητας – κινητικότητα, αισθητηριακές, γνωστικές και νοητικές λειτουργίες – συνδέονται στενότερα, καθιστώντας το σύστημα ευάλωτο σε διαδοχικές αποτυχίες.

Εξετάζοντας τη διασύνδεση μέσω ανάλυσης δικτύου, η έρευνα προτείνει ότι η διατήρηση μιας ισορροπίας μεταξύ διασύνδεσης και ανεξαρτησίας σε αυτούς τους τομείς είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της λειτουργικής ικανότητας και της συνολικής ευημερίας στην τρίτη ηλικία.

Βασικά στοιχεία:

  1. Οι στενές διασυνδέσεις μεταξύ των τομέων λειτουργικής χωρητικότητας στους ηλικιωμένους μπορεί να σηματοδοτούν μειωμένη ανθεκτικότητα του συστήματος, οδηγώντας σε διαδοχικές βλάβες.

  2. Η μελέτη χρησιμοποίησε ανάλυση δικτύου για να αποκαλύψει στενότερους δεσμούς μεταξύ των τομέων λειτουργικής χωρητικότητας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας και σε άτομα με φτωχότερη υγεία.

  3. Η διατήρηση επαρκούς εφεδρικής ικανότητας επιτρέπει την προσαρμογή και την αποζημίωση, κάτι που είναι απαραίτητο για τη γήρανση του πληθυσμού για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι τομείς της λειτουργικής ικανότητας ήταν πιο στενά συνδεδεμένοι σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και σε άτομα με φτωχότερη υγεία. Η ανθεκτικότητα του συστήματος λειτουργικής χωρητικότητας μπορεί να έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με την ανθεκτικότητα σε άλλα συστήματα, όπως τα φυσικά συστήματα ή η οικονομία.

Σε μεγάλη ηλικία, μια στενότερη διασύνδεση μεταξύ διαφορετικών τομέων λειτουργικής ικανότητας μπορεί να υποδηλώνει απώλεια της ανθεκτικότητας του συστήματος.

Αυτό παρατηρήθηκε σε μια μελέτη που διεξήχθη στη Σχολή Επιστημών Αθλητισμού και Υγείας στο Πανεπιστήμιο Jyväskylä, Φινλανδία. Όταν οι τομείς λειτουργικής χωρητικότητας είναι στενά διασυνδεδεμένοι, μια διακοπή σε έναν τομέα μπορεί να επηρεάσει άλλους και να οδηγήσει σε κατάρρευση της λειτουργίας.

Η έρευνα που διεξήχθη παρέχει τη βάση για την εφαρμογή προσεγγίσεων για την ανθεκτικότητα των συστημάτων από άλλους κλάδους στη μελέτη της υγείας και της λειτουργικής ικανότητας.

Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να δούμε τη λειτουργία ως σύνολο και να φροντίσουμε για τις διαφορετικές πτυχές της σωματικής και ψυχικής ευεξίας.

Πηγή: University of Jyväskylä

Αυτό το άρθρο πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία με του εξειδικευμένους Φυσικοθεραπευτές του Physionet24.com

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/ 

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ

: ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ & ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Η διατήρηση της βέλτιστης αρτηριακής πίεσης παίζει ουσιαστικό ρόλο στη μείωση του κινδύνου σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως καρδιακές προσβολές, καρδιακή ανεπάρκεια και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Συνεχίστε να διαβάζετε για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αρτηριακή πίεση και ποιες είναι οι φυσιολογικές και μη φυσιολογικές μετρήσεις.

https://www.medicalnewstoday.com/articles/327077#about

Τι είναι η αρτηριακή πίεση;

Η αρτηριακή πίεση αναφέρεται στη δύναμη που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων καθώς η καρδιά αντλεί αίμα. Οι επαγγελματίες υγείας μετρούν την αρτηριακή πίεση σε χιλιοστά υδραργύρου (mm Hg).

Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αρτηριακή πίεση ως δείκτη της καρδιακής υγείας ενός ατόμου. Τα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση – ή υπέρταση – κινδυνεύουν να αναπτύξουν καρδιακά προβλήματα και βλάβες στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.

Η χαμηλή αρτηριακή πίεση – ή υπόταση – είναι ένα σημάδι καλής υγείας, αλλά μπορεί να είναι ανώμαλη σε ορισμένες καταστάσεις, όπως κατά τη διάρκεια σοβαρής λοίμωξης.

Εάν η αρτηριακή πίεση πέσει πολύ χαμηλά, μπορεί να προκαλέσει ζάλη ή ζάλη στους ανθρώπους και, σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ροή του αίματος στα όργανα.

Η σοβαρή υπόταση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο βλάβης οργάνων και λιποθυμίας λόγω της απώλειας αίματος πλούσιου σε οξυγόνο.

Συνήθως, ένα άτομο μπορεί να διατηρήσει την αρτηριακή του πίεση στο φυσιολογικό εύρος διατηρώντας ένα υγιές βάρος μέσω μιας υγιεινής διατροφής που περιορίζει την πρόσληψη αλκοόλ και αλατιού και ασκώντας τακτικά. Εάν έχουν πρόβλημα με την αρτηριακή πίεση, ένας γιατρός μπορεί να είναι σε θέση να συνταγογραφήσει φάρμακα για να βοηθήσει στη ρύθμισή της.

Συστολική vs. διαστολική

Υπάρχουν δύο αριθμοί σε μια ανάγνωση της αρτηριακής πίεσης. Οι άνθρωποι συχνά τους αποκαλούν ανώτερους (συστολικούς) και κατώτερους (διαστολικούς) αριθμούς.

Η συστολική είναι ο κορυφαίος αριθμός στην ανάγνωση και είναι ο υψηλότερος. Η διαστολική είναι ο μικρότερος αριθμός.

Ένα άτομο θα πρέπει να κρατήσει αυτούς τους αριθμούς εντός του φυσιολογικού εύρους για την πρόληψη είτε υπέρτασης είτε υπότασης. Περιγράφουμε τα υγιή εύρη για συστολικές και διαστολικές μετρήσεις παρακάτω.

Υγιείς σειρές

Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική ΕταιρείαTrusted Πηγή, ένα υγιές εύρος αρτηριακής πίεσης είναι:

Εάν ένα άτομο έχει τους ακόλουθους αριθμούςTrusted Source, έχουν χαμηλή αρτηριακή πίεση:

Η χαμηλότερη αρτηριακή πίεση είναι ιδιαίτερα συχνή σε αθλητές και νέους.

Ένα άτομο έχει αυξημένη αρτηριακή πίεση εάν οι μετρήσεις τους είναι:

Ένα άτομο με αυξημένη αρτηριακή πίεση δεν είναι ακόμη υπερτασική και μπορεί να λάβει μέτρα για να βοηθήσει στην πρόληψη της εξέλιξης σε υπέρταση.

Οι δράσεις περιλαμβάνουν:

Τα τρία στάδια της υπέρτασης είναι:

Στο στάδιο 1 υπέρταση, οι αριθμοί θα κυμαίνονται μεταξύ:

Στο στάδιο 2 υπέρταση, οι αριθμοί θα κυμαίνονται μεταξύ:

Τέλος, εάν ένα άτομο έχει κρίση υπέρτασης, οι αριθμοί θα έχουν ως εξής:

Αυτοί οι αριθμοί είναι για ενήλικες. Ένας γονέας ή φροντιστής θα πρέπει να μιλήσει με το γιατρό ενός παιδιού σχετικά με το υγιές εύρος για τα παιδιά, καθώς η ηλικία, το βάρος και το φύλο μπορούν όλα να επηρεάσουν αυτούς τους αριθμούς.

Κίνδυνοι υπέρτασης

Εάν ένα άτομο έχει υπέρταση, η αρτηριακή του πίεση είναι πολύ υψηλή.

Όταν ένα άτομο είναι υπερτασικό, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καταστάσεις, όπως:

Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν συμπτώματα υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Ωστόσο, ένα άτομο που αντιμετωπίζει κρίση υπέρτασης λόγω αυξημένων επιπέδων αρτηριακής πίεσης μπορεί να παρουσιάσει τα ακόλουθα συμπτώματα:

Όποιος αντιμετωπίζει αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να αναζητήσει άμεση ιατρική περίθαλψη.

Κίνδυνοι υπότασης

Όταν ένα άτομο έχει σοβαρή υπόταση, η αρτηριακή του πίεση είναι πολύ χαμηλή.

Αν και πολλοί γιατροί τονίζουν συχνά  τη σημασία της μείωσης της αρτηριακής πίεσης, είναι πιθανό η αρτηριακή πίεση κάποιου να είναι πολύ χαμηλή.

Τα άτομα με πολύ χαμηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

Πρόληψη

Η αρτηριακή πίεση των ανθρώπων οφείλεται εν μέρει σε παράγοντες που δεν μπορούν να ελέγξουν, όπως:

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολλά βήματα που μπορεί να κάνει ένα άτομο για την πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Αυτά περιλαμβάνουν:

Πότε να δείτε έναν γιατρό

Εάν ένα άτομο βιώνει οποιαδήποτε συμπτώματα κρίσιμης υπέρτασης, θα πρέπει να αναζητήσουν άμεση ιατρική βοήθεια για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών.

Ένα άτομο θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν τακτικές μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης σε εξετάσεις με το γιατρό τους ή άλλους επαγγελματίες υγείας.

Ωστόσο, ένα άτομο μπορεί επίσης να πάρει την αρτηριακή τους πίεση στο σπίτι χρησιμοποιώντας ένα over-the-counter πιεσόμετρο. Εάν ο αναγνώστης αρτηριακής πίεσης υποδεικνύει ότι ένα άτομο έχει υψηλή ή χαμηλή αρτηριακή πίεση, θα πρέπει να μιλήσουν με το γιατρό τους.

Τα πιεσόμετρα είναι διαθέσιμα στα φαρμακεία και στο διαδίκτυο.

Περίληψη

Η αρτηριακή πίεση είναι ένας δείκτης της καρδιακής υγείας ενός ατόμου. Εάν η πίεση είναι πολύ υψηλή, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές στην υγεία και ενδεχομένως θάνατο.

Αν και δεν μπορούν να προληφθούν όλες οι αιτίες της αυξημένης αρτηριακής πίεσης, ένα άτομο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο επιπλοκών με τη διαχείριση του τρόπου ζωής του και την ελαχιστοποίηση των παραγόντων κινδύνου για την ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Όποιος ανησυχεί για υψηλή ή χαμηλή αρτηριακή πίεση θα πρέπει να μιλήσετε με ένα γιατρό.

Αυτό το video πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία με του εξειδικευμένους ιατρούς του Mednet24care.com

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/

αρτηριακή πίεση

Οι συναισθηματικές καταστάσεις μπορούν να επηρεάσουν το σώμα μας και την αντίστροφη επίδραση όταν πρόκειται για ασθένειες ή ανάρρωση?

Η σχέση μεταξύ ψυχολογίας και φυσικής υγείας είναι ένα ενδιαφέρον και πολύπλοκο πεδίο, το οποίο έχει γίνει αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας κατά τη διάρκεια των ετών. Οι συναισθηματικές καταστάσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη φυσική υγεία, ενώ αντίστοιχα, η κατάσταση της φυσικής υγείας μας μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ψυχολογική μας κατάσταση. Ας εξετάσουμε κάποιους από τους τρόπους με τους οποίους αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να εκδηλωθεί.

Επίδραση των συναισθηματικών καταστάσεων στη φυσική υγεία

“νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ”

1. Άγχος: Το άγχος είναι μια φυσική αντίδραση του σώματος σε απειλές ή πίεση. Όταν είμαστε αγχωμένοι, το σώμα μας απελευθερώνει ορμόνες όπως την κορτιζόλη και την αδρεναλίνη, οι οποίες ετοιμάζουν το σώμα για την “πάλη ή τη φυγή”. Εάν αυτή η κατάσταση διατηρηθεί για μακρύ χρονικό διάστημα, μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία, όπως καρδιακά προβλήματα, προβλήματα πέψης και μειωμένη ανοσοποιητική λειτουργία.

2. Κατάθλιψη και άγχος: Και οι δύο ψυχολογικές καταστάσεις έχουν συσχετιστεί με μια πληθώρα φυσικών προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, των διαταραχών του ύπνου, της παχυσαρκίας και πολλών άλλων.

3. Θετικά συναισθήματα: Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία θετικών συναισθημάτων, όπως η χαρά και η ευγνωμοσύνη, έχει συνδεθεί με καλύτερη καρδιακή υγεία, χαμηλότερα επίπεδα στρες και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

“Ψυχολογία και Φυσική Υγεία: Μια Ολιστική Προσέγγιση”

Αντίστροφη επίδραση: Φυσική υγεία στην ψυχολογία

1. Χρόνιες ασθένειες: Η διαχείριση χρόνιων ασθένειων, όπως η διαβήτης ή η ψωρίαση, μπορεί να έχει σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις, περιλαμβανομένου του στρες, της κατάθλιψης και του άγχους, αποτελώντας ένα φαύλο κύκλο που δυσκολεύει την αντιμετώπιση της ασθένειας.

2. Ανάρρωση και ψυχική κατάσταση: Η θετική ψυχολογική κατάσταση και οι αισιόδοξες προσδοκίες μπορεί να επιταχύνουν την ανάρρωση από ασθένειες ή επεμβάσεις. Για παράδειγμα, έχει δείξει η έρευνα πως το θετικό συναίσθημα και η εσωτερική αισιοδοξία μπορούν να μειώσουν τον χρόνο νοσηλείας μετά από καρδιακές επεμβάσεις.

Είναι σαφές πως η ψυχολογία και η φυσική υγεία είναι στενά δεμένες, με τη μια να επηρεάζει την άλλη και αντίστροφα. Αυτή η αμοιβαία επίδραση υπογραμμίζει την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση στην υγεία, η οποία να λαμβάνει υπόψη τόσο το σώμα όσο και το μυαλό.

Οι χρόνιες παθήσεις είναι μακροχρόνιες ιατρικές καταστάσεις που συνήθως προχωρούν αργά και μπορεί να έχουν διαρκή επίδραση στην ποιότητα ζωής των ατόμων που τις εμπειρίζονται. Τέτοιες παθήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε, διαβήτη, ψωρίαση, καρδιακές παθήσεις, χρόνιο πνευμονικό αποκλειστικό νόσημα (ΧΠΑΝ), αρθρίτιδα και πολλές μορφές καρκίνου.

 Πως επηρεάζουν την ψυχολογία:

1. Στρες και Άγχος: Η διαχείριση των χρόνιων ασθενειών μπορεί να προκαλέσει σημαντικό στρες λόγω των προκλήσεων που παρουσιάζονται στην καθημερινή ζωή, της αβεβαιότητας για το μέλλον και της ανάγκης για συνεχή ιατρική φροντίδα.

2. Κατάθλιψη: Η συνεχής αντιμετώπιση των περιορισμών και των προκλήσεων που συνεπάγονται οι χρόνιες νόσοι μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο για ανάπτυξη κατάθλιψης.

3. Επίδραση στην αυτοεκτίμηση και τον αυτοπροσδιορισμό: Τα άτομα με χρόνιες παθήσεις μπορούν να αισθάνονται ανεπαρκή ή αδύναμα λόγω των περιορισμών τους, επηρεάζοντας την αυτοεκτίμηση και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους μέσα στην κοινωνία.

Στρατηγικές αντιμετώπισης:

1. Ολιστική Προσέγγιση στη Θεραπεία: Πέρα από την αντιμετώπιση των φυσικών συμπτωμάτων, είναι σημαντικό η θεραπευτική προσέγγιση να περιλαμβάνει και ψυχολογική υποστήριξη. Αυτό μπορεί να είναι μέσω συνεδριών ψυχοθεραπείας, ομάδων υποστήριξης, ή άλλων μορφών ψυχοσοσιαλικής βοήθειας.

2. Διαχείριση του Στρες: Η εκμάθηση τεχνικών διαχείρισης του στρες, όπως η μείωση του στρες μέσω διαλογισμού, γιόγκα ή ασκήσεων χαλάρωσης, μπορούν να προσφέρουν σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής.

3. Εκπαίδευση και Εμπλοκή στη Διαχείριση της Νόσου: Η ενημέρωση και η εκπαίδευση των ασθενών για την κατάστασή τους, καθώς και η ενθάρρυνσή τους να συμμετέχουν ενεργά στη διαχείριση της χρόνιας πάθησής τους, μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχολογική τους ευεξία.

4. Δημιουργία Δυκτίου Στήριξης : Οι ομάδες υποστήριξης και το δίκτυο από οικογένεια και φίλους μπορούν να προσφέρουν σημαντική βοήθεια και κατανόηση, μειώνοντας το αίσθημα της μοναξιάς και του αποκλεισμού.

Η αντιμετώπιση των χρόνιων παθήσεων απαιτεί μια προσεκτική και μακροπρόθεσμη προσέγγιση, καθώς και την ανάληψη της ευθύνης από τον ασθενή για τη διαχείριση της υγείας του. Η υποστήριξη από επαγγελματίες υγείας, η οικογένεια, και η κοινότητα μπορεί να συμβάλλει σε μια πληρέστερη και πιο ισορροπημένη ζωή.

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/ 

Πώς μπορούν οι εργαζόμενοι να προστατευτούν από την επαγγελματική εξουθένωση;

Οι εργαζόμενοι μπορούν να προστατευτούν από την επαγγελματική εξουθένωση μέσα από διάφορες πρακτικές και τεχνικές. Παρακάτω αναφέρονται μερικές από αυτές:

  1. Χρόνος για ξεκούραση και αναψυχή: Οι εργαζόμενοι πρέπει να βεβαιώνονται ότι παίρνουν επαρκή διάλειμμα και αρκετές ώρες ύπνου. Επιπλέον, η αναψυχή μέσω δραστηριοτήτων που τους ευχαριστούν μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες.

  2. Συνειδητή προσπάθεια για ισορροπία εργασίας-προσωπικής ζωής: Οριοθέτηση σαφών ορίων μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής εργασίας κατά τον ελεύθερο χρόνο.

  3. Τακτικές διαλογισμού και χαλάρωσης: Δραστηριότητες όπως ο διαλογισμός, η γιόγκα ή η βαθιά αναπνοή μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του στρες και στην αύξηση της νοητικής ευεξίας.

  4. Διαχείριση του χρόνου και των προτεραιοτήτων: Η καλή οργάνωση του χρόνου και η οριοθέτηση προτεραιοτήτων μπορούν να μειώσουν την αίσθηση του υπερβολικού φόρτου εργασίας.

  5. Επικοινωνία και αναζήτηση στήριξης: Μιλώντας ανοιχτά για τα προβλήματα στον εργασιακό χώρο και ζητώντας τη στήριξη συναδέλφων, διαχειριστών ή μέσω επαγγελματικής συμβουλευτικής.

  6. Σωματική δραστηριότητα: Η τακτική άσκηση μπορεί να βελτιώσει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία, μειώνοντας σημαντικά τα επίπεδα στρες.

  7. Επαγγελματική ανάπτυξη: Η ενασχόληση με δραστηριότητες επαγγελματικής ανάπτυξης μπορεί να βοηθήσει στην αίσθηση της προόδου και της ικανοποίησης από τη δουλειά.

  8. Αναγνώριση και αντιμετώπιση σημάτων εξουθένωσης: Είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται τα πρώτα σημάδια εξουθένωσης και να λαμβάνονται αμέσως μέτρα για την αντιμετώπισή τους, όπως η μείωση του φόρτου εργασίας ή η αλλαγή ρόλων.

Η προστασία από την επαγγελματική εξουθένωση απαιτεί την προσωπική δέσμευση για φροντίδα του εαυτού και ενδεχομένως αλλαγές στον τρόπο ζωής και στο περιβάλλον εργασίας.

Η πρόληψη της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν είναι μόνο θέμα στρατηγικών διαχείρισης του στρες ή ορθής οργάνωσης του χρόνου και των καθηκόντων. Απαιτεί μια βαθιά προσωπική δέσμευση για φροντίδα του εαυτού και μπορεί να χρειαστούν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, τις συνήθειες και ακόμη και τις επιλογές καριέρας.

Ας δούμε μερικές προτάσεις για την ενίσχυση της προσωπικής φροντίδας και των αλλαγών στον τρόπο ζωής που μπορεί να βοηθήσουν:

  • Ανάπτυξη ενός υγιεινού ρουτίνας: Η δημιουργία μιας σταθερής, υγιεινής ρουτίνας που περιλαμβάνει καλή διατροφή, αρκετό ύπνο και τακτική άσκηση μπορεί να αποτελέσει ισχυρό αντίδοτο στο στρες.

  • Εκμάθηση νέων τεχνικών διαχείρισης του στρες: Μεθόδοι όπως η μενταλιστική εκπαίδευση, το mindfulness, ο διαλογισμός, και η χαλαρωτική αναπνοή μπορεί να βοηθήσουν τον εγκέφαλο να μείνει ήρεμος και να αντιμετωπίσει καλύτερα το στρες.

  • Καλλιέργεια υποστηρικτικών σχέσεων: Η ενίσχυση των σχέσεων με φίλους, οικογένεια και συναδέλφους μπορεί να προσφέρει σημαντική στήριξη και να μειώσει το αίσθημα της μοναξιάς και της απομόνωσης.

  • Αναζήτηση νέων ενδιαφερόντων και χόμπι: Η αφοσίωση σε ενδιαφέροντα και δραστηριότητες εκτός εργασίας μπορεί να βοηθήσει το μυαλό να αποσπαστεί από εργασιακά θέματα και να βρει ικανοποίηση σε άλλους τομείς της ζωής.

  • Επανεξέταση των επαγγελματικών στόχων και των αξιών: Μερικές φορές, λαμβάνοντας χρόνο για να επανεξετάσουμε τι πραγματικά θέλουμε από την εργασία μας και τη ζωή μας, μπορεί να αποκαλύψουμε εσωτερικές συγκρούσεις που συμβάλλουν στην εξουθένωση.

Η αναγνώριση ότι αλλαγές μπορεί να απαιτηθούν και η διαδικασία της αλλαγής μπορεί να είναι απαιτητική, αλλά αυτή η προσέγγιση είναι προς το συμφέρον της μακροπρόθεσμης ψυχικής, σωματικής και επαγγελματικής ευημερίας.

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/

 

Οι Ασκήσεις που Καίνε τις Περισσότερες Θερμίδες

H έντονη  επαναλαμβανόμενη άσκησης καίει περισσότερες Θερμίδες!

Είναι όμως Αλήθεια?

Οι προκλητικές προπονήσεις που αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό και χρησιμοποιούν πολλές μυϊκές ομάδες καίνε περισσότερες θερμίδες, βοηθώντας ένα άτομο να ρίξει περισσότερο λίπος.

Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης (HIIT), η οποία συνδυάζει εκρήξεις έντονης δραστηριότητας με περιόδους λιγότερο έντονης δραστηριότητας, καίει περισσότερες θερμίδες από τις παραδοσιακές ασκήσεις, όπως το τρέξιμο.

Άλλες ασκήσεις που αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό, συμπεριλαμβανομένου του σχοινιού άλματος, του τρεξίματος και της ποδηλασίας, μπορούν επίσης να κάψουν θερμίδες.

Αν και ο αριθμός των θερμίδων που χρησιμοποιεί ένα άτομο θα ποικίλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του βάρους και του επιπέδου φυσικής κατάστασης, οι ακόλουθες ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν στην καύση των περισσότερων:

Εκτέλεση

Η ένταση μιας ρουτίνας άσκησης επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον αριθμό των θερμίδων που καίει.

Το τρέξιμο, ειδικά σε υψηλή ένταση για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι μια από τις πιο έντονες ασκήσεις και καίει περισσότερες θερμίδες από κάποιες άλλες ρουτίνες.

Εάν ένα άτομο που ζυγίζει 160 κιλά τρέχει με 6 μίλια την ώρα (mph), μπορεί να κάψει 364 θερμίδες σε 30 λεπτά ή 3 μίλια. Το τρέξιμο πιο γρήγορα ή το εναλλασσόμενο σπριντ με το τζόκινγκ, μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον αριθμό των θερμίδων που καίει ένα άτομο.

Σχοινί άλματος

Το σχοινί άλματος προσφέρει παρόμοια οφέλη άσκησης με το τρέξιμο, ενώ παράλληλα καλλιεργεί την ισορροπία και τον συντονισμό.

Ένα άτομο που ζυγίζει 160 κιλά μπορεί να κάψει περίπου 291 θερμίδες σε 30 λεπτά σχοινιού άλματος.

Για να αποφευχθεί η πλήξη, οι άνθρωποι μπορούν να δοκιμάσουν να αλλάξουν την ταχύτητα και το στυλ πηδώντας στο ένα πόδι ή επιβραδύνοντας και επιταχύνοντας καθ ‘όλη τη διάρκεια της προπόνησης. Μπορεί να βοηθήσει να δοκιμάσετε να ασκηθείτε στη μουσική.

Κολύμβηση

Το κολύμπι μπορεί να είναι μια δραστηριότητα υψηλής έντασης, αλλά είναι ευκολότερη στις αρθρώσεις από δραστηριότητες όπως το τρέξιμο και το άλμα σχοινιού. Μπορεί επίσης να αισθάνεται πιο άνετα για άτομα που δεν τους αρέσει να ζεσταίνονται ή να ιδρώνουν.

Κάποιος με σωματικό βάρος 160 κιλά θα κάψει περίπου 218 θερμίδες εάν κολυμπήσει για 30 λεπτά.

Για να μεγιστοποιήσετε την καύση θερμίδων, ένα άτομο θα πρέπει να κολυμπήσει γρήγορα. Οι χαλαρές βουτιές καίνε πολύ λιγότερες θερμίδες.

Ποδηλασία

Ένα χαλαρό ταξίδι γύρω από έναν επίπεδο δρόμο δεν θα κάψει πολλές θερμίδες, αλλά η έντονη ποδηλασία, είτε με στατικό ποδήλατο είτε κατά την πλοήγηση σε εξωτερικούς λόφους, μπορεί να ενισχύσει το κάτω μέρος του σώματος και να κάψει πολλές θερμίδες.

Ένα άτομο που ζυγίζει 160 κιλά μπορεί να κάψει 291 θερμίδες ποδηλασία σε εξωτερικούς χώρους στα 12-14 μίλια / ώρα για 30 λεπτά.

Οι άνθρωποι μπορούν να αυξήσουν την ένταση της ρουτίνας επιλέγοντας ένα δύσκολο ποδηλατικό μονοπάτι που περιλαμβάνει λόφους.

Διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης (HIIT)

Το HIIT χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό έντονης αερόβιας άσκησης και άσκησης χαμηλής έντασης ή αναερόβιας άσκησης. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να κάψει περισσότερες θερμίδες.

Ορισμένες έρευνες δείχνουν (Αξιόπιστη πηγή) ότι η διαλειμματική προπόνηση συνεχίζει να καίει θερμίδες διατηρώντας υψηλότερο μεταβολισμό ακόμη και μετά το τέλος της προπόνησης.

Το HIIT αυξάνει επίσης τις απαιτήσεις οξυγόνου του σώματος, γεγονός που το αναγκάζει να καίει περισσότερες θερμίδες. Είναι δυνατή η ενσωμάτωση της διαλειμματικής προπόνησης σε σχεδόν οποιαδήποτε άσκηση.

Ένα άτομο μπορεί να δοκιμάσει τα εξής:

Παράγοντες που επηρεάζουν την καύση θερμίδων

Οι άνθρωποι καίνε θερμίδες με διαφορετικούς ρυθμούς. Διάφοροι παράγοντες επηρεάζουν αυτό το ποσοστό, όπως:

Άσκηση στο σπίτι

Είναι εύκολο να τροποποιήσετε μερικές από τις πιο αποτελεσματικές ασκήσεις για οικιακή χρήση. Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να επενδύσουν σε διάδρομο ή στατικό ποδήλατο για να κάνουν καρδιο στο σπίτι.

Άλλα άτομα συμμετέχουν σε διαδικτυακά μαθήματα άσκησης ή χρησιμοποιούν εφαρμογές άσκησης.

Το Αμερικανικό Συμβούλιο Άσκησης παρέχει μια ρουτίνα υψηλής έντασης που συνδυάζει καρδιο και προπόνηση δύναμης, την οποία ένα άτομο μπορεί να κάνει στο σπίτι.

Τα άτομα που δεν έχουν πρόσβαση σε εξοπλισμό γυμναστικής στο σπίτι μπορούν να χρησιμοποιήσουν το σωματικό τους βάρος για να εκτελέσουν δραστηριότητες αντίστασης ή να αντικαταστήσουν οικιακά αντικείμενα, όπως βαριά βιβλία, με βάρη.

Οι ειδικευμένοι αθλητές μπορούν συνήθως να ξεκινήσουν ένα νέο πρόγραμμα άσκησης χωρίς μεγάλη προετοιμασία ή υποστήριξη.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι που θέλουν να χάσουν βάρος ή να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση δεν είναι έμπειροι αθλητές. Αυτές οι συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν:

Ενώ ορισμένες προπονήσεις καίνε σαφώς περισσότερες θερμίδες από άλλες, η προπόνηση με την υψηλότερη καύση θερμίδων δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή.

Για να αξιοποιήσετε στο έπακρο μια ρουτίνα άσκησης, ένα άτομο πρέπει να βρει κάτι που του αρέσει να κάνει και που μπορεί να αντέξει για 20-30 λεπτά για πολλές εβδομάδες και μήνες.

Είναι επίσης σημαντικό να ξεκινήσετε με μια προπόνηση που είναι κατάλληλη για την ικανότητα και το ιστορικό τραυματισμών ενός ατόμου. Για παράδειγμα, ένα άτομο με προβλήματα στο γόνατο μπορεί να μην είναι σε θέση να τρέξει και κάποιος που είναι νέος στην άσκηση μπορεί να χρειαστεί να εργαστεί μέχρι τις έντονες ρουτίνες.

Ένας γιατρός μπορεί να βοηθήσει στην επιλογή μιας ασφαλούς ρουτίνας και ένας φυσιοθεραπευτής ή προσωπικός γυμναστής μπορεί να είναι σε θέση να συστήσει συγκεκριμένες ασκήσεις.

Αυτό το video πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία με του εξειδικευμένους Φυσικοθεραπευτές του Physionet24.com

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

Η θεραπεία της δυσλεξίας, μιας νευροαναπτυξιακής διαταραχής που επηρεάζει την ικανότητα ανάγνωσης, επικεντρώνεται κυρίως στην παροχή εξατομικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης και τεχνικών για να βοηθήσει το άτομο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Δεν υπάρχει “θεραπεία” στην παραδοσιακή έννοια, αλλά υπάρχουν μέθοδοι και προγράμματα που μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τις δεξιότητες ανάγνωσης και γραφής, καθώς και την αυτοεκτίμηση του ατόμου.

 Εκπαιδευτικές Προσεγγίσεις

Η πιο κρίσιμη πτυχή της “θεραπείας” της δυσλεξίας είναι η εξατομικευμένη εκπαίδευση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει:

– Επαναληπτική Εκπαίδευση: Εστιάζει στη σταδιακή και συστηματική εμβάθυνση στις δεξιότητες ανάγνωσης και γραφής.
– Πολυαισθητηριακές Μέθοδοι: Χρησιμοποιούνται ποικίλες αισθήσεις (όραση, ακοή, αφή) για να βοηθήσουν στην εκμάθηση των γραμμάτων, των ήχων και των λέξεων.
– Τεχνολογικά Εργαλεία: Έχουν αναπτυχθεί πολλά εκπαιδευτικά λογισμικά και εφαρμογές που είναι σχεδιασμένα να βελτιώνουν τις δεξιότητες σε παιδιά με δυσλεξία.

Θεραπευτικές Στρατηγικές

Κάποιες φορές, καλείται και η ψυχολογική ή οικογενειακή συμβουλευτική ώστε να βοηθήσει το άτομο και την οικογένειά του να διαχειριστεί τυχόν συναισθηματικά ζητήματα, όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση, που μπορεί να προκύψουν λόγω των δυσκολιών στην ανάγνωση και τη γραφή.

 Συμβουλές για Γονείς και Δασκάλους

– Ενθαρρύνετε και υποστηρίξτε το παιδί με θετικά σχόλια και επικοινωνία.

– Χρησιμοποιήστε οπτικές βοηθήματα και άλλα μέσα για να καταστήσετε την εκμάθηση πιο προσβάσιμη.

– Κατανοήστε ότι η πρόοδος παίρνει χρόνο και εξαρτάται από τη συνεχή προσπάθεια και εξάσκηση.

Η επιτυχία στη διαχείριση της δυσλεξίας απαιτεί συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών, των θεραπευτών, των γονέων και του παιδιού. Με το κατάλληλο πρόγραμμα και υποστήριξη, τα άτομα με δυσλεξία μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τις δεξιότητες τους και να επιτύχουν τους εκπαιδευτικούς και επαγγελματικούς τους στόχους.

Για να διευκολύνετε την μάθηση σε παιδιά με δυσλεξία, είναι σημαντικό να εφαρμόζετε στρατηγικές που λαμβάνουν υπόψη τις μοναδικές τους ανάγκες. Εδώ είναι 10 πρακτικές συμβουλές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε:

1. Χρησιμοποιήστε πολυαισθητηριακές μεθόδους: Ενσωματώστε την αφή, την κίνηση, τον οπτικό και τον ακουστικό ερεθισμό στην εκμάθηση για να βοηθήσετε περαιτέρω την κατανόηση και την απομνημόνευση.

2. Διασπάστε τις πληροφορίες: Παρέχετε την ύλη σε μικρότερα και πιο διαχειρίσιμα κομμάτια για να βοηθήσετε τους μαθητές να μην αισθάνονται υπερβολικά φορτισμένοι.

3. Ενθαρρύνετε την οπτικοποίηση: Ζητήστε από τους μαθητές να κλείσουν τα μάτια και να φανταστούν αυτό που ακούνε ή διαβάζουν για να βελτιώσουν την κατανόηση και τη μνήμη.

4. Χρήση γραφικών οργανωτών: Χάρτες ιδεών, διαγράμματα Venn και τρόποι περιγραφής μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να οργανώσουν τις σκέψεις τους και να καταλάβουν καλύτερα τις πληροφορίες.

5. Χρησιμοποιήστε αφήγηση αντί για μνημόνευση: Ενθαρρύνετε τα παιδιά να διηγούνται ιστορίες ή να περιγράφουν διαδικασίες με τα δικά τους λόγια.

6. Εστιάστε στα δυνατά σημεία: Αναγνωρίστε και αναπτύξτε τα ταλέντα και τα ενδιαφέροντα των παιδιών για να αυξήσετε την αυτοπεποίθηση και την ενθάρρυνσή τους.

7. Χρησιμοποίηση τεχνολογίας: Εκμεταλλευτείτε τα προγράμματα ανάγνωσης οθόνης, τις επεξεργαστικές εφαρμογές λόγου και άλλα εκπαιδευτικά λογισμικά που βοηθούν στην προσβασιμότητα.

8. Βελτιστοποίηση του περιβάλλοντος μάθησης: Διασφαλίστε ότι ο χώρος είναι ήσυχος, οργανωμένος και ελεύθερος από περισπασμούς, για να διευκολύνετε τη συγκέντρωση.

9. Καθοδηγούμενη ανάγνωση: Κάντε συχνά διαβάσματα και αναγνώσεις μαζί με το παιδί, βοηθώντας το να αναγνωρίζει και να προφέρει σωστά τις λέξεις.

10. Προγραμματίστε σταθερές ώρες μελέτης: Δημιουργήστε μια συνήθεια μελέτης και παρέχετε συνεπή υποστήριξη και υπενθυμίσεις.

Με οργάνωση, υπομονή και δημιουργικότητα μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά με δυσλεξία να βελτιώσουν την ικανότητά τους να μαθαίνουν και να προοδεύσουν περαιτέρω.

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/ 

Το Σύνδρομο Διάσπασης Ενδοτικότητας και Υπερκινητικότητας, γνωστό πιο συχνά με το ακρωνύμιο Δ.Ε.Π.Υ. (ή ADHD στα αγγλικά, που προέρχεται από τον όρο Attention Deficit Hyperactivity Disorder), είναι μια πολύ συχνή νευροαναπτυξιακή διαταραχή που εκδηλώνεται συνήθως από την παιδική ηλικία και μπορεί να συνεχίσει και στην ενήλικη ζωή. Οι άνθρωποι με Δ.Ε.Π.Υ. μπορεί να παρουσιάζουν δυσκολίες στη συγκέντρωση, υπερβολική ενέργεια και απρόβλεπτη συμπεριφορά.

 Κύρια Χαρακτηριστικά

Το Δ.Ε.Π.Υ. έχει τρία κύρια χαρακτηριστικά:

1. Έλλειψη Προσοχής
– Δυσκολία στη διατήρηση της προσοχής σε εργασίες ή παιχνίδια
– Συχνές λησμονιές και εύκολη απόσπαση προσοχής

2. Υπερκινητικότητα
– Συχνή μετακίνηση ή αίσθημα ανησυχίας
– Δυσκολία στο να παραμένει κάθεται για μεγάλο χρονικό διάστημα

3. Απότομη Συμπεριφορά
– Πράξεις χωρίς ιδιαίτερη σκέψη για τις συνέπειες
– Δυσκολία στην περίμενη της σειράς τους ή στην αναμονή

 Διάγνωση

Η διάγνωση του Δ.Ε.Π.Υ. απαιτεί μια λεπτομερή αξιολόγηση από ειδικούς, όπως παιδίατροι, ψυχολόγοι ή ψυχίατροι, που μπορεί να περιλαμβάνει κλινική συνέντευξη, ιατρική εξέταση, και εκτίμηση της συμπεριφοράς του ατόμου στο σχολείο και στο σπίτι.

Θεραπεία

Η θεραπεία του Δ.Ε.Π.Υ. συχνά συνδυάζει φαρμακευτική αγωγή με ψυχολογικές παρεμβάσεις, όπως συμβουλευτική ή συνεδρίες συμπεριφορικής θεραπείας, εκπαίδευση γονέων και εκπαιδευτικές στρατηγικές. Ο στόχος είναι να βοηθήσει το άτομο να διαχειρίζεται καλύτερα τα συμπτώματα, να βελτιώσει την αυτοδιαχείριση και την κοινωνική λειτουργία.

 Συμβουλές για την Διαχείριση

– Οργανώστε τη ζωή και το περιβάλλον του ατόμου με καθαρά και συγκεκριμένα βήματα.
– Χρησιμοποιήστε ημερολογία ή εφαρμογές διαχείρισης χρόνου για να βοηθήσετε στην οργάνωση και τη σχεδίαση δραστηριοτήτων.
– Ενθαρρύνετε τη ρουτίνα και τα σταθερά προγράμματα.
– Μάθετε και εφαρμόστε τεχνικές χαλάρωσης και διαχείρισης του άγχους.
– Παραμείνετε θετικοί και υποστηρικτικοί, παρέχοντας ενθάρρυνση και θετική ανατροφοδότηση.

Το Δ.Ε.Π.Υ. είναι ένα πολυδιάστατο και ατομικό ζήτημα, και η αποτελεσματική διαχείριση απαιτεί προσαρμοσμένη προσέγγιση για το κάθε άτομο. Η συνεχής εκπαίδευση, η υποστήριξη και η συνεργασία μεταξύ των ειδικών, του ατόμου και της οικογένειας είναι καίρια στοιχεία για μια επιτυχημένη διαχείριση.

Η θεραπεία του Διαταραχής Ελλείπουσας Προσοχής με Υπερκινητικότητα (Δ.Ε.Π.Υ.) είναι πολυδιάστατη και συχνά απαιτεί μια συνδυαστική προσέγγιση. Οι βασικές συνιστώσες της θεραπείας είναι η φαρμακευτική αγωγή, η ψυχοθεραπεία και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας γίνεται με βάση τον βαθμό σοβαρότητας των συμπτωμάτων, την ηλικία του ατόμου, και το πώς τα συμπτώματα επηρεάζουν την καθημερινή ζωή.

Φαρμακευτική Αγωγή

1. Διεγερτικά: Είναι η πιο συχνή φαρμακευτική αγωγή για το Δ.Ε.Π.Υ. και περιλαμβάνουν τις αμφεταμίνες (π.χ., Adderall, Vyvanse) και τις μεθυλφαινιδάτες (π.χ., Ritalin, Concerta). Αυτά βοηθούν στην βελτίωση της συγκέντρωσης και τη μείωση της υπερκινητικότητας και της απροσεξίας.

2. Μη διεγερτικά φάρμακα: Ορισμένα μη διεγερτικά φάρμακα, όπως η ατομοξετίνη (Strattera), έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία του Δ.Ε.Π.Υ. και μπορεί να είναι επιλογή για άτομα που δεν ανταποκρίνονται ή δεν μπορούν να πάρουν διεγερτικά.

Ψυχοθεραπεία

1. Συμπεριφορική Θεραπεία: Βοηθάει στην ανάπτυξη τεχνικών διαχείρισης συμπεριφοράς, όπως οργάνωση και χρονοδιαχείριση, καθώς και στρατηγικές για τη μείωση των ανεπιθύμητων συμπεριφορών.

2. Συνεδρίες Οικογενειακής Θεραπείας: Εφοδιάζουν τα μέλη της οικογένειας με τεχνικές και στρατηγικές για να βοηθήσουν το άτομο με Δ.Ε.Π.Υ. στην καθημερινή του ζωή.

3. Ψυχοεκπαιδευτικές Συνεδρίες: Βοηθούν το άτομο και την οικογένειά του να καταλάβουν καλύτερα τη διαταραχή και τις επιπτώσεις της στη ζωή τους.

Αλλαγές στον Τρόπο Ζωής

1. Διαχείριση του Στρες και Τεχνικές Χαλάρωσης: Οι τεχνικές όπως η μείωση του στρες, η διαχείριση του χρόνου, η διαλογιστική και οι ασκήσεις χαλάρωσης μπορεί να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων.

2. Φυσική Δραστηριότητα: Η τακτική άσκηση έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την προσοχή, την διάθεση και την υγεία του εγκεφάλου.

3. Καλή Διατροφή: Μια ισορροπημένη διατροφή μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των συμπτωμάτων του Δ.Ε.Π.Υ., ειδικά η περιορισμένη κατανάλωση ζάχαρης και τεχνητών πρόσθετων.

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας θα πρέπει να γίνεται πάντα με την καθοδήγηση ειδικών, και μπορεί να χρειαστούν πολλαπλές προσπάθειες για να βρεθεί η πιο αποτελεσματική στρατηγική. Η συνεργασία του ατόμου, της οικογένειας και του θεραπευτικού ομίλου είναι κρίσιμη για την επιτυχία.

Για είσθε πάντα ενημερωμένοι σε θέματα υγείας, ευεξίας και αποκατάστασης, καθώς επίσης στις πρόσφατες ιατρικές ανακοινώσεις και έρευνες :

Εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στον Ippokratis.Org !

https://ippokratis.org/