O envelhecimento da população está a aumentar constantemente a necessidade de cuidados de longa duração, uma vez que conduz a um aumento do número de pessoas com deficiência e demência

Αυξάνεται η ανάγκη του γηράσκοντα πληθυσμού στην Ευρώπη για μακροχρόνια φροντίδα που επιφέρει η αύξηση των αναπηριών και των περιπτώσεων άνοιας.

Η αύξηση του πληθυσμού των ηλικιωμένων στην Ευρώπη αναμένεται να επιφέρει αύξηση στη ζήτηση για μακροχρόνια φροντίδα και υπηρεσίες υγείας. Αυτό ενδέχεται να επηρεάσει την πρόσβαση των ανθρώπων σε αυτές τις υπηρεσίες, καθώς και την ποιότητα της φροντίδας που λαμβάνουν. Ενώ η ζήτηση αναμένεται να αυξηθεί στο  μέλλον, οι ενδιαφερόμενοι ενδιαφέρονται  όλο και περισσότερο για εξεύρεση καινοτόμων λύσεων για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της μακροχρόνιας φροντίδας.
Η μακροχρόνια φροντίδα στην Ευρώπη αγωνίζεται να συμβαδίσει με την αυξανόμενη ζήτηση για έναν  γηράσκοντα πληθυσμό που επιφέρει αύξηση  των  αναπηριών και των  περιπτώσεων οριζόμενες   ως άνοια.  Η αύξηση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των αναπηριών και των περιπτώσεων άνοιας, που απαιτούν μακροχρόνια φροντίδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, περίπου το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού άνω των 60 ετών πάσχει από κάποιο είδος νόσου άνοιας.
Η ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για τη διαχείριση της αύξησης αυτής του είδους των ασθενειών και των αναπηριών, είναι κρίσιμης σημασίας για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων που πάσχουν από αυτές τις νόσους και των ανθρώπων που τους φροντίζουν.
Η αύξηση των αναπηριών και των περιπτώσεων άνοιας μπορεί να επιδεινώσει αυτήν την κατάσταση ακόμη περισσότερο. Είναι αναγκαίο να γίνουν προσαρμογές και να εφαρμοστούν νέες προσεγγίσεις για την διαχείριση του προβλήματος. Χρειάζονται αποτελεσματικές στρατηγικές για τη διαχείριση αυτής της κατάστασης και την εξασφάλιση ότι οι ανθρώπινοι πόροι και οι υποδομές που απαιτούνται για την παροχή φροντίδας θα είναι διαθέσιμοι στο μέλλον.
Πολλές από αυτές τις λύσεις περιλαμβάνουν προσπάθειες για την πρόληψη ή την  καθυστέρηση της επίσημης εξάρτησης των ηλικιωμένων από τη μακροχρόνια φροντίδα, είτε με  τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας είτε με  την προσφορά  άτυπων φροντιστών.

Στο εισαγωγικό άρθρο αυτού του τεύχους Παρατηρητής ενότητα, Marczak και συναδέλφων, διερευνούν τον αντίκτυπο ενός ευρέος φάσματος παρεμβάσεων που έχουν υλοποιηθεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς μεταξύ των ηλικιωμένων, δύο ζητήματα αυξανόμενης ανησυχίας που έχουν συνδεθεί με χειρότερη υγεία και ευημερία.
Η έρευνα των Marczak και συναδέλφων αποτελεί μια σημαντική προσπάθεια για την κατανόηση του πώς μπορούν οι παρεμβάσεις να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους να αντιμετωπίσουν την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά, δύο προβλήματα που επηρεάζουν σημαντικά την υγεία και την ευημερία τους. Η έρευνα αυτή υπογραμμίζει τη σημασία των παρεμβάσεων για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων και προτείνει μια σειρά από πρακτικές και αποτελεσματικές στρατηγικές για την υλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων. Αυτή η έρευνα είναι σημαντική για τους επαγγελματίες της υγείας και τους παρόχους φροντίδας που εργάζονται με ηλικιωμένους και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της πρακτικής τους.
Η εξατομίκευση ή προσωποκεντρική προσέγγιση αναφέρεται στην παροχή φροντίδας που λαμβάνει υπόψη τις ατομικές ανάγκες και προτιμήσεις του ατόμου που λαμβάνει φροντίδα, αντί να το αντιμετωπίζει ως μέρος ενός συστήματος. Η προσωποκεντρική προσέγγιση αναγνωρίζει ότι κάθε άτομο είναι μοναδικό και απαιτεί διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες στη φροντίδα του. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα για τα άτομα που λαμβάνουν φροντίδα, καθώς η προσαρμογή της φροντίδας στις ατομικές τους ανάγκες μπορεί να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικές και αποδοτικές παρεμβάσεις.
Το άρθρο των Frisina Doetter και συνεργατών της επισημαίνει ότι, παρόλο που η προσωποκεντρική προσέγγιση είναι ελπιδοφόρα, τα ευρήματα από τις μελέτες που διερευνούν την αποτελεσματικότητά της είναι μικτά. Ως εκ τούτου, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής πρέπει να εξετάσουν πρόσθετες λύσεις, όπως η ψηφιακή υγεία, που μπορεί να βοηθήσει στην διαχείριση.
Οι εξατομικευμένες ή προσωποκεντρικές προσεγγίσεις για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων για άτομα με ανάγκες μακροχρόνιας φροντίδας αξιολογούνται στο ακόλουθο άρθρο από τη Frisina Doetter και τους συνεργάτες της. Οι συγγραφείς προτείνουν ότι τα μικτά ευρήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της εξατομίκευσης θέτουν το βάρος στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για την ανάπτυξη πρόσθετων λύσεων, οι οποίες είναι πιθανό να περιλαμβάνουν την ψηφιακή υγεία.
Σε δύο άρθρα, επικεντρώνονται στη μελέτη πολιτικών και στρατηγικών για να διασφαλιστεί ότι η μελλοντική προσφορά εργαζομένων στον τομέα της φροντίδας μπορεί να καλύψει τη ζήτηση. Ο Le Bihan και οι συνεργάτες του ξεκινούν χαρτογραφώντας τους διαφορετικούς τύπους μέτρων πολιτικής που έχουν εφαρμοστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη για να υποστηρίξουν τους άτυπους φροντιστές να παρέχουν φροντίδα για όσο διάστημα το επιθυμούν, επισημαίνοντας τις πολλές προκλήσεις στην εξισορρόπηση των αναγκών των φροντιστών με εκείνες των εξαρτώμενων ατόμων.
Η έρευνα του Le Bihan και της ομάδας του επικεντρώνεται στην ανάλυση των πολιτικών μέτρων που εφαρμόζονται στην Ευρώπη για την υποστήριξη των ατόμων που αναλαμβάνουν άτυπη φροντίδα, δηλαδή τη φροντίδα που παρέχεται από μη επαγγελματικούς φροντιστές σε εξαρτώμενα άτομα. Οι έρευνες δείχνουν ότι η άτυπη φροντίδα είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση των αναγκών των εξαρτώμενων ατόμων, όμως προκαλεί συχνά στρες και ανασφάλεια στους φροντιστές.
Οι ερευνητές αναλύουν τα διάφορα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες για να υποστηρίξουν τους άτυπους φροντιστές. Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν παροχή εκπαίδευσης και κατάρτισης για τους φροντιστές, οικονομικές ενισχύσεις, παροχή επαγγελματικής υποστήριξης και διάφορες άλλες υπηρεσίες και προγράμματα. Παράλληλα, οι ερευνητές επισημαίνουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με την άτυπη φροντίδα και τους φροντιστές.
Η Sowa-Kofta και οι συν-συγγραφείς της διερευνούν το ζήτημα του μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού στον τομέα της μακροχρόνιας φροντίδας και υπογραμμίζουν τη σημασία της διακρατικής μετανάστευσης σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι οι κοινωνικές πολιτικές που ρυθμίζουν ειδικά αυτόν τον τύπο παροχής υπηρεσιών σπάνια υιοθετούνται, και αυτό έχει σοβαρές συνέπειες για τους μετανάστες και τις οικογένειές τους που εξαρτώνται από αυτές τις υπηρεσίες.
 Ένα άρθρο που εξετάζει τη νόσο του Αλτσχάιμερ, η οποία είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας. Η παρούσα έρευνα αφορά το θέμα της μακροχρόνιας φροντίδας και της νόσου του Alzheimer. Αναφέρεται ότι η ζήτηση για μακροχρόνια φροντίδα αυξάνεται στην Ευρώπη λόγω της αύξησης του γηράσκοντα πληθυσμού και της αύξησης των αναπηριών και των περιπτώσεων άνοιας. Επισημαίνεται ότι η έγκαιρη διάγνωση της νόσου του Alzheimer είναι κρίσιμη για την πρόσβαση στη φροντίδα και την υποστήριξη. Επιπλέον, μελετάται η εφαρμογή προγραμμάτων με εξατομικευμένες ή προσωποκεντρικές προσεγγίσεις για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων για άτομα με ανάγκες μακροχρόνιας φροντίδας και οι λόγοι για την καθυστερημένη ή υποδιάγνωση της νόσου του Alzheimer. Οι Boada et al. συνδιαλέγονται τους λόγους για την καθυστερημένη ή υποδιάγνωση της νόσου του Alzheimer και τονίζουν πώς η έγκαιρη διάγνωση είναι ένα κρίσιμο βήμα για την πρόσβαση στη φροντίδα και την υποστήριξη. Στη συνέχεια, εξετάζουν καινοτόμους τρόπους αντιμετώπισης αυτής της πρόκλησης.
Στο άρθρο για την Ολλανδία, οι De Jong και Brabers αναλύουν την αλλαγή ασφαλιστικού φορέα στο πλαίσιο της κοινωνικής ασφάλισης. Παρουσιάζουν το ποσοστό αλλαγών με την πάροδο του χρόνου και εξηγούν τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες αλλάζουν ασφαλιστικό φορέα, καθώς και το πώς η αλλαγή επηρεάζει την ποιότητα και την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη στη χώρα.
Δεύτερον, στη Γερμανία, οι Busse και Blümel αναλύουν τον ρόλο των τιμών και της δαπάνης στην ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του γερμανικού συστήματος υγείας, και παρουσιάζουν προτάσεις για βελτιώσεις.
Τρίτον, η επόμενη χώρα που καλύπτεται είναι η Ισπανία, όπου η Hernandez-Quevedo και οι συν-συγγραφείς της παρουσιάζουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ισπανικό σύστημα υγείας, κυρίως στον τομέα της χρηματοδότησης και της οργάνωσης της περίθαλψης.
Όπως αντιμετωπίζει η Γαλλία τις προκλήσεις του συστήματος υγείας της. Συγκεκριμένα, αναφέρονται στην ανάγκη για βελτίωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης γιατρών σε ορισμένες περιοχές της χώρας, την ανάγκη για εκσυγχρονισμό και ψηφιοποίηση του συστήματος υγείας και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος υγείας μέσω της διαχείρισης των δαπανών και της ανάπτυξης της πρόληψης. Επιπλέον, αναφέρονται στη συζήτηση που διεξάγεται στη Γαλλία σχετικά με την εξάλειψη του φαρμακευτικού εμπορίου στο Διαδίκτυο και στην ανάγκη για αλλαγές στο σύστημα πληρωμής για τις φαρμακευτικές αγορές.
Στην Ελβετία,  ο Sottas και οι συνεργάτες του  εξετάζουν πώς  η  έλλειψη γενικών ιατρών οδήγησε  στην   εφαρμογή του ρόλου των νοσηλευτών προηγμένης πρακτικής στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Παρουσιάζουν κάποιο πιλοτικό έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη και αξιολογούν τα οφέλη και τις προκλήσεις που έχουν παρατηρηθεί μέχρι στιγμής.
Στη Φινλανδία, όπου διεξάγονται συζητήσεις σχετικά με τη συγκέντρωση στην οργάνωση των συστημάτων υγείας.  Οι Tynkkynen et al. αναλύουν λεπτομερώς την αργή διαδικασία συγχώνευσης των δήμων στη Φινλανδία από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Αναφέρουν ότι η συγχώνευση των δήμων είχε ως στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας της τοπικής διοίκησης, και τη μείωση των δαπανών για τους φορολογούμενους. Ωστόσο, οι συγχωνεύσεις δεν ήταν εύκολες λόγω της πολυπλοκότητας των δομών και των συμφερόντων των δήμων, καθώς και της αντίστασης των κατοίκων.
Συγχωνεύσεις ανά την Ευρώπη, οι οποίες επιφέρουν τη συγχώνευση διοικητικών διαμερισμάτων, αρκετές φορές συνοδεύονται από αντιδράσεις από τοπικούς πληθυσμούς, επειδή συχνά σημαίνουν απώλεια τοπικής αυτονομίας και προσφέρουν λιγότερες ευκαιρίες για τη συμμετοχή τους στη διαμόρφωση πολιτικών αποφάσεων.
Στο άρθρο τους, οι Richardson και Sheiman παρουσιάζουν το νέο εθνικό σχέδιο για την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη Ρωσική Ομοσπονδία. Αναλύουν την ανάγκη για τη βελτίωση της πρόσβασης σε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στη Ρωσία και εξηγούν τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Παρέχουν στοιχεία για την κατάσταση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη Ρωσία και αναλύουν τους περιορισμούς που αντιμετωπίζει η ανάπτυξή της στη χώρα αυτή. Επιπλέον, εξηγούν τις προτεινόμενες αλλαγές στο σύστημα υγείας της Ρωσίας και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί η παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας στη χώρα.
Escolha o seu Reacção!
Deixe um Comentário